İBN ARABÎ’YE GÖRE TASAVVUF FELSEFESİNDE KÖTÜLÜK PROBLEMİ VE TEODİSE
Felsefenin en çetin problemlerinden birini teşkil eden kötülük problemi,düşünce tarihi boyunca pek çok düşünür ve filozofu meşgul etmiş, oldukçadinamik ve işlevsel bir konudur. Tasavvuf felsefesinin büyük düşünürü İbnArabî’nin de bu konuyla yakından ilgilendiği ve bu mesele üzerinde kafa yorduğubili...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Türk Felsefe Derneği
2011-07-01
|
| Series: | Felsefe Dünyası |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1459681 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Felsefenin en çetin problemlerinden birini teşkil eden kötülük problemi,düşünce tarihi boyunca pek çok düşünür ve filozofu meşgul etmiş, oldukçadinamik ve işlevsel bir konudur. Tasavvuf felsefesinin büyük düşünürü İbnArabî’nin de bu konuyla yakından ilgilendiği ve bu mesele üzerinde kafa yorduğubilinmektedir. Dolayısıyla, onun düşünce sisteminde kötülük problemininasıl ele aldığını ve buna ilişkin nasıl bir teodise geliştirdiğini ortaya koymakbüyük bir önem taşımaktadır.İbn Arabî’nin özgün bir teodise geliştirdiği, kötülük sorununa felsefi vetasavvufi açıdan önemli katkılarda bulunduğu söylenebilir. Bu katkılardan birisi,Tanrı’nın “bilgelik” ve “hikmet”ine dayalı bir teodise önerisi, diğeri de, onunsorunu irdelerken bir “üstdil” veya “paradoksal dil” geliştirmiş olmasıdır. Derinbir tasavvufî ve felsefî içeriğe sahip olan bu dil, potansiyel/imkan olarak felsefeyapmaya ve felsefi açıdan yeni ufuklar açmaya oldukça elverişli görünmektedir. |
|---|---|
| ISSN: | 1301-0875 |