پهنه‌بندی بوم‌شناختی اراضی کشاورزی شهرستان گرگان جهت کشت آفتابگردان

به منظور پهنه‌بندی بوم‌شناختی اراضی کشاورزی کنونی شهرستان گرگان جهت کشت آفتابگردان، از سامانه اطلاعات جغرافیایی(GIS) و فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شد. بدین منظور ابتدا نیازهای زراعی- بوم‌شناختی آفتابگردان با استفاده از منابع و اسناد علمی تعیین، درجه‌بندی و سپس نقشه‌های موضوعی متغیرهای مح...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: حسین کاظمی
Format: Article
Language:fas
Published: Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources 2014-05-01
Series:Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī
Subjects:
Online Access:https://jopp.gau.ac.ir/article_1814_be21b8d6e60fdedfef5b5d39a7e2eacc.pdf
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
_version_ 1832586756370726912
author حسین کاظمی
author_facet حسین کاظمی
author_sort حسین کاظمی
collection DOAJ
description به منظور پهنه‌بندی بوم‌شناختی اراضی کشاورزی کنونی شهرستان گرگان جهت کشت آفتابگردان، از سامانه اطلاعات جغرافیایی(GIS) و فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شد. بدین منظور ابتدا نیازهای زراعی- بوم‌شناختی آفتابگردان با استفاده از منابع و اسناد علمی تعیین، درجه‌بندی و سپس نقشه‌های موضوعی متغیرهای محیطی مانند دمای متوسط، دمای کمینه، دمای بیشینه، بارش، شیب، جهات شیب، ارتفاع از سطح دریا، ماده آلی، شوری، بافت، pH، میزان نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، آهن و روی تهیه شدند. طبقه‌بندی و رتبه‌بندی هر لایه در 4 طبقه صورت گرفت. از فرایند تحلیل سلسله مراتبی برای تعیین وزن معیارها از طریق تجزیه و تحلیل پرسش‌نامه‌ها استفاده شد. لایه‌های رقومی عوامل محیطی در محیط GIS پس از اختصاص وزن AHP مختص به هر لایه، روی‌هم‌گذاری و تلفیق شدند. سپس پهنه‌بندی اراضی در چهار طبقه بسیار مستعد، مستعد، نیمه‌مستعد و غیر‌مستعد انجام شد. نتایج نشان داد که به ترتیب 38/71 و 85/13 درصد زمین‌های زراعی شهرستان گرگان جهت تولید آفتابگردان در پهنه‌های بسیار مستعد و مستعد قرار دارند. این پهنه‌ها از بارش کافی (بالاتر از400 میلی متر) و حاصلخیزی بالا برخوردار بودند. همچنین نتایج نشان داد حدود 76/14 درصد از اراضی کنونی کشاورزی شهرستان گرگان جهت کشت آفتابگردان مناسب نمی‌باشد و حداقل از نظر یک منبع بوم‌شناختی دارای محدودیت می‌باشد. این اراضی شامل طبقات نیمه‌مستعد (84/6) و غیر مستعد (92/7)، به قسمت‌های جنوبی شهرستان اختصاص یافت. در این مناطق شیب بالا، شوری و کمبود برخی عناصر غذایی مانند نیتروژن، پتاسیم و کلسیم از عوامل محدود ‌کننده کشت شناخته شدند.
format Article
id doaj-art-e3f20f12de9e43efb321cb60844fed07
institution Kabale University
issn 2322-2050
2322-2778
language fas
publishDate 2014-05-01
publisher Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
record_format Article
series Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī
spelling doaj-art-e3f20f12de9e43efb321cb60844fed072025-01-25T06:47:19ZfasGorgan University of Agricultural Sciences and Natural ResourcesPizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī2322-20502322-27782014-05-0121125471814پهنه‌بندی بوم‌شناختی اراضی کشاورزی شهرستان گرگان جهت کشت آفتابگردانحسین کاظمی0عضو هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگانبه منظور پهنه‌بندی بوم‌شناختی اراضی کشاورزی کنونی شهرستان گرگان جهت کشت آفتابگردان، از سامانه اطلاعات جغرافیایی(GIS) و فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شد. بدین منظور ابتدا نیازهای زراعی- بوم‌شناختی آفتابگردان با استفاده از منابع و اسناد علمی تعیین، درجه‌بندی و سپس نقشه‌های موضوعی متغیرهای محیطی مانند دمای متوسط، دمای کمینه، دمای بیشینه، بارش، شیب، جهات شیب، ارتفاع از سطح دریا، ماده آلی، شوری، بافت، pH، میزان نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، آهن و روی تهیه شدند. طبقه‌بندی و رتبه‌بندی هر لایه در 4 طبقه صورت گرفت. از فرایند تحلیل سلسله مراتبی برای تعیین وزن معیارها از طریق تجزیه و تحلیل پرسش‌نامه‌ها استفاده شد. لایه‌های رقومی عوامل محیطی در محیط GIS پس از اختصاص وزن AHP مختص به هر لایه، روی‌هم‌گذاری و تلفیق شدند. سپس پهنه‌بندی اراضی در چهار طبقه بسیار مستعد، مستعد، نیمه‌مستعد و غیر‌مستعد انجام شد. نتایج نشان داد که به ترتیب 38/71 و 85/13 درصد زمین‌های زراعی شهرستان گرگان جهت تولید آفتابگردان در پهنه‌های بسیار مستعد و مستعد قرار دارند. این پهنه‌ها از بارش کافی (بالاتر از400 میلی متر) و حاصلخیزی بالا برخوردار بودند. همچنین نتایج نشان داد حدود 76/14 درصد از اراضی کنونی کشاورزی شهرستان گرگان جهت کشت آفتابگردان مناسب نمی‌باشد و حداقل از نظر یک منبع بوم‌شناختی دارای محدودیت می‌باشد. این اراضی شامل طبقات نیمه‌مستعد (84/6) و غیر مستعد (92/7)، به قسمت‌های جنوبی شهرستان اختصاص یافت. در این مناطق شیب بالا، شوری و کمبود برخی عناصر غذایی مانند نیتروژن، پتاسیم و کلسیم از عوامل محدود ‌کننده کشت شناخته شدند.https://jopp.gau.ac.ir/article_1814_be21b8d6e60fdedfef5b5d39a7e2eacc.pdfپهنه‌بندیفرایند تحلیل سلسله مراتبی(ahp)سامانه اطلاعات جغرافیایی(gis)شهرستان گرگانآفتابگردان
spellingShingle حسین کاظمی
پهنه‌بندی بوم‌شناختی اراضی کشاورزی شهرستان گرگان جهت کشت آفتابگردان
Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī
پهنه‌بندی
فرایند تحلیل سلسله مراتبی(ahp)
سامانه اطلاعات جغرافیایی(gis)
شهرستان گرگان
آفتابگردان
title پهنه‌بندی بوم‌شناختی اراضی کشاورزی شهرستان گرگان جهت کشت آفتابگردان
title_full پهنه‌بندی بوم‌شناختی اراضی کشاورزی شهرستان گرگان جهت کشت آفتابگردان
title_fullStr پهنه‌بندی بوم‌شناختی اراضی کشاورزی شهرستان گرگان جهت کشت آفتابگردان
title_full_unstemmed پهنه‌بندی بوم‌شناختی اراضی کشاورزی شهرستان گرگان جهت کشت آفتابگردان
title_short پهنه‌بندی بوم‌شناختی اراضی کشاورزی شهرستان گرگان جهت کشت آفتابگردان
title_sort پهنه‌بندی بوم‌شناختی اراضی کشاورزی شهرستان گرگان جهت کشت آفتابگردان
topic پهنه‌بندی
فرایند تحلیل سلسله مراتبی(ahp)
سامانه اطلاعات جغرافیایی(gis)
شهرستان گرگان
آفتابگردان
url https://jopp.gau.ac.ir/article_1814_be21b8d6e60fdedfef5b5d39a7e2eacc.pdf
work_keys_str_mv AT ḥsynḵạẓmy phnhbndybwmsẖnạkẖtyạrạḍyḵsẖạwrzysẖhrstạngrgạnjhtḵsẖtậftạbgrdạn