ارزیابی رژیم‌های آبیاری سطحی بر کارآیی مصرف نیتروژن در زراعت چغندرقند

در اراضی تحت آبیاری سطحی، مدیریت ناصحیح کودهای ازته باعث ایجاد آلودگی آب‌های زیرزمینی در نزدیکی سطح خاک و یا آ‌ب‌های سطحی در اثر فرسایش خاک زراعی می‌گردد. در مناطق کاشت چغندرقند (Beta Vulgaris L.)، آبیاری با حجم کم یک راه‌کار جهت حفظ غلظت مناسب نیترات است. در ایران مطالعاتی در مورد کارآیی مصرف نیترو...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Format: Article
Language:fas
Published: Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources 2012-07-01
Series:Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī
Subjects:
Online Access:https://jopp.gau.ac.ir/article_335_a33bd4a8d9725de66562ee4efc65e091.pdf
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
_version_ 1832586752945029120
collection DOAJ
description در اراضی تحت آبیاری سطحی، مدیریت ناصحیح کودهای ازته باعث ایجاد آلودگی آب‌های زیرزمینی در نزدیکی سطح خاک و یا آ‌ب‌های سطحی در اثر فرسایش خاک زراعی می‌گردد. در مناطق کاشت چغندرقند (Beta Vulgaris L.)، آبیاری با حجم کم یک راه‌کار جهت حفظ غلظت مناسب نیترات است. در ایران مطالعاتی در مورد کارآیی مصرف نیتروژن چغندرقند انجام شده، لیکن اطلاعات راجع به اثر سطوح آب و کود در این زمینه محدود است. این پژوهش با هدف بررسی رژیم‌های آبیاری و سطوح نیتروژن در تعیین میزان نیتروژن برای حداکثر عملکرد ریشه و شکر و نیز کارآیی مصرف آن در چغندرقند، به روش آبیاری سطحی در قالب طرح آماری کرت‌های خرد شده بلوک کامل تصادفی با دو فاکتور مقدار آب در چهار سطح شامل 1I، 2I، 3I و 4I‌ (40، 80، 120 و160 درصد تبخیر از سطح طشتک کلاس A‌)، مقدار ازت در چهار سطح شامل 0N، 1N، 2N و 3N (شاهد، 90، 180‌ و 270 کیلوگرم در هکتار ازت از منبع اوره) در سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد عملکرد ریشه، شکر و کل ماده خشک و نیز کارآیی مصرف نیتروژن تحت‌تأثیر مقدار آب، مقدار نیتروژن و اثر متقابل آن‌ها قرارگرفت. تیمار (4I) با 47969 کیلوگرم در هکتار و تیمار (2I) با 6855 کیلوگرم در هکتار به‌ترتیب بیشترین عملکرد ریشه و عملکرد شکر را داشتند. نتایج نشان داد که در شرایط کم آبیاری عملکرد کاهش یافت. هم‌چنین با افزایش نیتروژن عملکرد ریشه، شکر و ماده خشک کل افزایش نشان داد. اثرات متقابل نشان داد که تیمار 3N4I و 3N3I به‌ترتیب با 53621 و 53075 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد ریشه، و نیز با 7887 و 7689 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد شکر را داشتند. نتایج نشان داد که کارآیی مصرف نیتروژن با افزایش میزان آب مصرفی برای هر یک از سه جزء مورد مطالعه گیاه افزایش (4<I3<I2<I1I) و با افزایش مقدار کود مصرفی کارآیی مصرف نیتروژن کاهش (3>N2>N1N) می‌یابد. بیشترین کارآیی مصرف ازت در تیمار آبیاری 4I و با مصرف 90 کیلوگرم ازت به‌دست آمد.
format Article
id doaj-art-d89d0252d7ae40369742d7b9bd9e16f0
institution Kabale University
issn 2322-2050
2322-2778
language fas
publishDate 2012-07-01
publisher Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
record_format Article
series Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī
spelling doaj-art-d89d0252d7ae40369742d7b9bd9e16f02025-01-25T06:41:16ZfasGorgan University of Agricultural Sciences and Natural ResourcesPizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī2322-20502322-27782012-07-01161133148335ارزیابی رژیم‌های آبیاری سطحی بر کارآیی مصرف نیتروژن در زراعت چغندرقنددر اراضی تحت آبیاری سطحی، مدیریت ناصحیح کودهای ازته باعث ایجاد آلودگی آب‌های زیرزمینی در نزدیکی سطح خاک و یا آ‌ب‌های سطحی در اثر فرسایش خاک زراعی می‌گردد. در مناطق کاشت چغندرقند (Beta Vulgaris L.)، آبیاری با حجم کم یک راه‌کار جهت حفظ غلظت مناسب نیترات است. در ایران مطالعاتی در مورد کارآیی مصرف نیتروژن چغندرقند انجام شده، لیکن اطلاعات راجع به اثر سطوح آب و کود در این زمینه محدود است. این پژوهش با هدف بررسی رژیم‌های آبیاری و سطوح نیتروژن در تعیین میزان نیتروژن برای حداکثر عملکرد ریشه و شکر و نیز کارآیی مصرف آن در چغندرقند، به روش آبیاری سطحی در قالب طرح آماری کرت‌های خرد شده بلوک کامل تصادفی با دو فاکتور مقدار آب در چهار سطح شامل 1I، 2I، 3I و 4I‌ (40، 80، 120 و160 درصد تبخیر از سطح طشتک کلاس A‌)، مقدار ازت در چهار سطح شامل 0N، 1N، 2N و 3N (شاهد، 90، 180‌ و 270 کیلوگرم در هکتار ازت از منبع اوره) در سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد عملکرد ریشه، شکر و کل ماده خشک و نیز کارآیی مصرف نیتروژن تحت‌تأثیر مقدار آب، مقدار نیتروژن و اثر متقابل آن‌ها قرارگرفت. تیمار (4I) با 47969 کیلوگرم در هکتار و تیمار (2I) با 6855 کیلوگرم در هکتار به‌ترتیب بیشترین عملکرد ریشه و عملکرد شکر را داشتند. نتایج نشان داد که در شرایط کم آبیاری عملکرد کاهش یافت. هم‌چنین با افزایش نیتروژن عملکرد ریشه، شکر و ماده خشک کل افزایش نشان داد. اثرات متقابل نشان داد که تیمار 3N4I و 3N3I به‌ترتیب با 53621 و 53075 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد ریشه، و نیز با 7887 و 7689 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد شکر را داشتند. نتایج نشان داد که کارآیی مصرف نیتروژن با افزایش میزان آب مصرفی برای هر یک از سه جزء مورد مطالعه گیاه افزایش (4<I3<I2<I1I) و با افزایش مقدار کود مصرفی کارآیی مصرف نیتروژن کاهش (3>N2>N1N) می‌یابد. بیشترین کارآیی مصرف ازت در تیمار آبیاری 4I و با مصرف 90 کیلوگرم ازت به‌دست آمد.https://jopp.gau.ac.ir/article_335_a33bd4a8d9725de66562ee4efc65e091.pdfآبیاری سطحیچغندرقندشکرعملکردکارآیی مصرف نیتروژن
spellingShingle ارزیابی رژیم‌های آبیاری سطحی بر کارآیی مصرف نیتروژن در زراعت چغندرقند
Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī
آبیاری سطحی
چغندرقند
شکر
عملکرد
کارآیی مصرف نیتروژن
title ارزیابی رژیم‌های آبیاری سطحی بر کارآیی مصرف نیتروژن در زراعت چغندرقند
title_full ارزیابی رژیم‌های آبیاری سطحی بر کارآیی مصرف نیتروژن در زراعت چغندرقند
title_fullStr ارزیابی رژیم‌های آبیاری سطحی بر کارآیی مصرف نیتروژن در زراعت چغندرقند
title_full_unstemmed ارزیابی رژیم‌های آبیاری سطحی بر کارآیی مصرف نیتروژن در زراعت چغندرقند
title_short ارزیابی رژیم‌های آبیاری سطحی بر کارآیی مصرف نیتروژن در زراعت چغندرقند
title_sort ارزیابی رژیم‌های آبیاری سطحی بر کارآیی مصرف نیتروژن در زراعت چغندرقند
topic آبیاری سطحی
چغندرقند
شکر
عملکرد
کارآیی مصرف نیتروژن
url https://jopp.gau.ac.ir/article_335_a33bd4a8d9725de66562ee4efc65e091.pdf