تأملی تحلیلگرایانه به ژانر تمثیلی فیل و خانهی تاریک مولانا با تکیه بر نظریهی نومن و فنومن کانت
مقولههای نومن و فنومن یا بود و نمود از جمله مبانی مهم در نظام فلسفی ایمانوئل کانت تلقی میشوند. وی از رهگذر این مسایل، پیامد اندیشههای فلسفی خود را درمورد اثباتناپذیری نومن خدواند و شناسایی و معرفت جهان، تبیین کرده است. مولانا در گفتمان ژانر تمثیلی فیل و خانهی تاریک در پی این بوده تا از مجاری م...
Saved in:
Main Authors: | , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | Avestan |
Published: |
University of Tabriz
2023-09-01
|
Series: | زبان و ادب فارسی |
Subjects: | |
Online Access: | https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_16835_bdb166a4016c31804adab5bc124761dd.pdf |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Summary: | مقولههای نومن و فنومن یا بود و نمود از جمله مبانی مهم در نظام فلسفی ایمانوئل کانت تلقی میشوند. وی از رهگذر این مسایل، پیامد اندیشههای فلسفی خود را درمورد اثباتناپذیری نومن خدواند و شناسایی و معرفت جهان، تبیین کرده است. مولانا در گفتمان ژانر تمثیلی فیل و خانهی تاریک در پی این بوده تا از مجاری مفاهیم ادراک حسی و شناختگرایی تجربی به موازات بهرهگیری از شکلوارگی و شاکلهسازی تخیل به تفهیم ابعاد پدیداری و ناپدیداری بپردازد. از آنجا که بین سرشت قدرت درک بی-واسطهی عرفان و وجه استدلالی عقلانی فلسفه تفاوت و تمایزی وجود ندارد، این مقاله میکوشد تا با تکیه به همین استدراک علمی به واکاوی و تحلیل این گفتمان تمثیلی عمل نماید. مسالهی اساسی پژوهش این است: آیا مولانا توانسته تا از طریق میانجیسازی تخیل و مفاهیم حسی ادراکی و تجربی ادراکی به شناختشناسی شی فی نفسه و پدیدارها دست یابد؟ دادههای این پژوهش با شیوهی تحلیلی توصیفی به روش مطالعهی کتابخانهیی گردآوری شده است. بهطور کلی یافتههای این مقاله نشان میدهد که مولانا از روی آگاهی و منظومهی فکری عرفان در راستای ابعاد شناختشناسی نومن خداوند و فنومن پدیدارها و اشیا مبادرت ورزیده است. البته به فراوانی تلاش کرده تا موضوع فهم و درک زمان را با ایجاد سیری منطقی و منسجم رعایت کند. |
---|---|
ISSN: | 2251-7979 2676-6779 |