Przekształcanie historii w filmie
W niniejszym eseju autor odnosi się do dwóch grup zagadnień. Po pierwsze zastanawia się, jaka jest relacja między narracją historyczną a przeszłością i jakimi modelami narracyjnymi posługują się historycy oraz filozofowie historii. Po drugie bada, jak filmy przekształcają przeszłość historyczną i j...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2010-03-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3050 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| _version_ | 1832540627096567808 |
|---|---|
| author | William Guynn |
| author_facet | William Guynn |
| author_sort | William Guynn |
| collection | DOAJ |
| description |
W niniejszym eseju autor odnosi się do dwóch grup zagadnień. Po pierwsze zastanawia się, jaka jest relacja między narracją historyczną a przeszłością i jakimi modelami narracyjnymi posługują się historycy oraz filozofowie historii. Po drugie bada, jak filmy przekształcają przeszłość historyczną i jakie są różnice między historycznymi strategiami w dyskursach filmowych w opozycji do pisanych. Najważniejszym punktem odniesienia jest tu trzeci tom dzieła Ricoeura Time and Narrative, pod tytułem Narrative Time. Ricoeur określa powinności historyka. Ma on wiernie rekonstruować przeszłość, przede wszystkim szukając wsparcia w dokumentach jako śladach tego, co było. Modele historycznej mimesis Ricoeur identyfikuje, odwołując się do Platońskiej koncepcji „najwyższych rodzajów”, w zależności od stosunku historyka do badanej przeszłości: przeszłość może być traktowana jako to, co tożsame, to, co różne, i to, co analogiczne. Kolejno omawiane przez Ricoeura stanowiska Collingwooda, Certeau i White’a są egzemplifikacją powyższych modeli dyskursu. Następnie Guynn zastanawia się nad tym, jak funkcjonuje filmowy dyskurs historyczny, odwołując się do teorii filmu. Pod tym kątem analizuje dwa filmy historyczne: dokument montażowy Upadek dynastii Romanowych radzieckiej reżyserki Esfir Szub oraz fabularną Podróż komediantów Theo Angelopoulosa.
Tekst jest tłumaczeniem rozdziału Refiguring History in Film z książki Williama Guynna Writing History in Film, Routledge, New York 2006. © 2006 by Taylor & Francis Group LLC – Books.
Ze względu na ograniczenia praw autorskich artykuł jest dostępny tylko w wydaniu papierowym.
|
| format | Article |
| id | doaj-art-c36d2c81812e4f63b00dd3870d2e57b7 |
| institution | Kabale University |
| issn | 0452-9502 2719-2725 |
| language | English |
| publishDate | 2010-03-01 |
| publisher | Institute of Art of the Polish Academy of Sciences |
| record_format | Article |
| series | Kwartalnik Filmowy |
| spelling | doaj-art-c36d2c81812e4f63b00dd3870d2e57b72025-02-04T17:04:39ZengInstitute of Art of the Polish Academy of SciencesKwartalnik Filmowy0452-95022719-27252010-03-016910.36744/kf.3050Przekształcanie historii w filmieWilliam Guynn0Sonoma State University W niniejszym eseju autor odnosi się do dwóch grup zagadnień. Po pierwsze zastanawia się, jaka jest relacja między narracją historyczną a przeszłością i jakimi modelami narracyjnymi posługują się historycy oraz filozofowie historii. Po drugie bada, jak filmy przekształcają przeszłość historyczną i jakie są różnice między historycznymi strategiami w dyskursach filmowych w opozycji do pisanych. Najważniejszym punktem odniesienia jest tu trzeci tom dzieła Ricoeura Time and Narrative, pod tytułem Narrative Time. Ricoeur określa powinności historyka. Ma on wiernie rekonstruować przeszłość, przede wszystkim szukając wsparcia w dokumentach jako śladach tego, co było. Modele historycznej mimesis Ricoeur identyfikuje, odwołując się do Platońskiej koncepcji „najwyższych rodzajów”, w zależności od stosunku historyka do badanej przeszłości: przeszłość może być traktowana jako to, co tożsame, to, co różne, i to, co analogiczne. Kolejno omawiane przez Ricoeura stanowiska Collingwooda, Certeau i White’a są egzemplifikacją powyższych modeli dyskursu. Następnie Guynn zastanawia się nad tym, jak funkcjonuje filmowy dyskurs historyczny, odwołując się do teorii filmu. Pod tym kątem analizuje dwa filmy historyczne: dokument montażowy Upadek dynastii Romanowych radzieckiej reżyserki Esfir Szub oraz fabularną Podróż komediantów Theo Angelopoulosa. Tekst jest tłumaczeniem rozdziału Refiguring History in Film z książki Williama Guynna Writing History in Film, Routledge, New York 2006. © 2006 by Taylor & Francis Group LLC – Books. Ze względu na ograniczenia praw autorskich artykuł jest dostępny tylko w wydaniu papierowym. https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3050historia w filmienarracjaPaul Ricoeur |
| spellingShingle | William Guynn Przekształcanie historii w filmie Kwartalnik Filmowy historia w filmie narracja Paul Ricoeur |
| title | Przekształcanie historii w filmie |
| title_full | Przekształcanie historii w filmie |
| title_fullStr | Przekształcanie historii w filmie |
| title_full_unstemmed | Przekształcanie historii w filmie |
| title_short | Przekształcanie historii w filmie |
| title_sort | przeksztalcanie historii w filmie |
| topic | historia w filmie narracja Paul Ricoeur |
| url | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3050 |
| work_keys_str_mv | AT williamguynn przekształcaniehistoriiwfilmie |