Lekcje kaligrafii. Z Piotrem Andrejewem rozmawia Piotr Marecki

Rozmowa dotyczy zapomnianej formacji polskiego kina. Termin „kaligrafowie” zaproponował w latach 70. XX w. weteran ruchu DKF-ów Mikołaj Wojciechowski (prowadził najważniejszy i najstarszy w Polsce DKF „Zygzakiem”). Filmy formacji „kaligrafów” cechowała dbałość o warsztat filmowy i poszukiwanie nowy...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Piotr Marecki
Format: Article
Language:English
Published: Institute of Art of the Polish Academy of Sciences 2013-06-01
Series:Kwartalnik Filmowy
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2739
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
_version_ 1832578956306415616
author Piotr Marecki
author_facet Piotr Marecki
author_sort Piotr Marecki
collection DOAJ
description Rozmowa dotyczy zapomnianej formacji polskiego kina. Termin „kaligrafowie” zaproponował w latach 70. XX w. weteran ruchu DKF-ów Mikołaj Wojciechowski (prowadził najważniejszy i najstarszy w Polsce DKF „Zygzakiem”). Filmy formacji „kaligrafów” cechowała dbałość o warsztat filmowy i poszukiwanie nowych form wypowiedzi. Bardzo ważne w tych filmach było odejście od modelu literackiego, skupienie się przede wszystkim na obrazie, ekspresji, dźwięku, montażu. Słowa w filmach „kaligrafów” są używane w kontekście obrazu, nie w formie publicystycznej (co cechowało ówczesny dokument, zwłaszcza ten nastawiony na opis prawdy o „świecie nieprzedstawionym”). Bardzo istotne było odejście od powszechnej wówczas funkcji filmu, który miał opisywać totalitarną rzeczywistość kraju, danie świadectwa czasom. „Kaligrafowie” postrzegają film jako odkrycie, prowokację, eksperyment, komunikat w pełni artystyczny. Bardzo istotnym aspektem formacji „kaligrafów” jest współpraca z artystami z pola sztuk wizualnych, przede wszystkim z Warsztatem Formy Filmowej. Wybrani twórcy z pola sztuk wizualnych byli wówczas związani z łódzką Szkołą Filmową, m.in. Wojciech Bruszewski, Józef Robakowski. Był to jedyny moment w historii polskiego kina, kiedy twórcy próbowali zwerbalizować problemy związane z kwestiami formy filmowej oraz wprowadzać teoretyczne intuicje w praktykę filmową. Do formacji „kaligrafów” można zaliczyć m.in. Wojciecha Wiszniewskiego, Bogdana Dziworskiego, Andrzeja Barańskiego, Piotra Andrejewa, Wojciecha Bruszewskiego, Piotra Szulkina, Ryszarda Waśko, Bogdana Górskiego, Zbigniewa Rybczyńskiego.
format Article
id doaj-art-bc6c20c8e1df4404be05e8e9ef2cfd84
institution Kabale University
issn 0452-9502
2719-2725
language English
publishDate 2013-06-01
publisher Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
record_format Article
series Kwartalnik Filmowy
spelling doaj-art-bc6c20c8e1df4404be05e8e9ef2cfd842025-01-30T12:49:30ZengInstitute of Art of the Polish Academy of SciencesKwartalnik Filmowy0452-95022719-27252013-06-018210.36744/kf.2739Lekcje kaligrafii. Z Piotrem Andrejewem rozmawia Piotr MareckiPiotr Marecki0Uniwersytet Jagielloński Rozmowa dotyczy zapomnianej formacji polskiego kina. Termin „kaligrafowie” zaproponował w latach 70. XX w. weteran ruchu DKF-ów Mikołaj Wojciechowski (prowadził najważniejszy i najstarszy w Polsce DKF „Zygzakiem”). Filmy formacji „kaligrafów” cechowała dbałość o warsztat filmowy i poszukiwanie nowych form wypowiedzi. Bardzo ważne w tych filmach było odejście od modelu literackiego, skupienie się przede wszystkim na obrazie, ekspresji, dźwięku, montażu. Słowa w filmach „kaligrafów” są używane w kontekście obrazu, nie w formie publicystycznej (co cechowało ówczesny dokument, zwłaszcza ten nastawiony na opis prawdy o „świecie nieprzedstawionym”). Bardzo istotne było odejście od powszechnej wówczas funkcji filmu, który miał opisywać totalitarną rzeczywistość kraju, danie świadectwa czasom. „Kaligrafowie” postrzegają film jako odkrycie, prowokację, eksperyment, komunikat w pełni artystyczny. Bardzo istotnym aspektem formacji „kaligrafów” jest współpraca z artystami z pola sztuk wizualnych, przede wszystkim z Warsztatem Formy Filmowej. Wybrani twórcy z pola sztuk wizualnych byli wówczas związani z łódzką Szkołą Filmową, m.in. Wojciech Bruszewski, Józef Robakowski. Był to jedyny moment w historii polskiego kina, kiedy twórcy próbowali zwerbalizować problemy związane z kwestiami formy filmowej oraz wprowadzać teoretyczne intuicje w praktykę filmową. Do formacji „kaligrafów” można zaliczyć m.in. Wojciecha Wiszniewskiego, Bogdana Dziworskiego, Andrzeja Barańskiego, Piotra Andrejewa, Wojciecha Bruszewskiego, Piotra Szulkina, Ryszarda Waśko, Bogdana Górskiego, Zbigniewa Rybczyńskiego. https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2739Piotr AndrejewkaligrafowieMikołaj Wojciechowski
spellingShingle Piotr Marecki
Lekcje kaligrafii. Z Piotrem Andrejewem rozmawia Piotr Marecki
Kwartalnik Filmowy
Piotr Andrejew
kaligrafowie
Mikołaj Wojciechowski
title Lekcje kaligrafii. Z Piotrem Andrejewem rozmawia Piotr Marecki
title_full Lekcje kaligrafii. Z Piotrem Andrejewem rozmawia Piotr Marecki
title_fullStr Lekcje kaligrafii. Z Piotrem Andrejewem rozmawia Piotr Marecki
title_full_unstemmed Lekcje kaligrafii. Z Piotrem Andrejewem rozmawia Piotr Marecki
title_short Lekcje kaligrafii. Z Piotrem Andrejewem rozmawia Piotr Marecki
title_sort lekcje kaligrafii z piotrem andrejewem rozmawia piotr marecki
topic Piotr Andrejew
kaligrafowie
Mikołaj Wojciechowski
url https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2739
work_keys_str_mv AT piotrmarecki lekcjekaligrafiizpiotremandrejewemrozmawiapiotrmarecki