Cienka niebieska linia. Brytyjscy gliniarze na dużym i małym ekranie
Podczas gdy wiele form gatunkowych ma służyć jako wehikuł eksportu tożsamości narodowej, celem przedstawień policji jest ukazanie narodu samemu narodowi. Tekst ten początkowo analizuje symbiotyczną relację pomiędzy tymi celami, skupiając się na postaci posterunkowego George’a Dixona pojawiającego s...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2005-12-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3530 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Podczas gdy wiele form gatunkowych ma służyć jako wehikuł eksportu tożsamości narodowej, celem przedstawień policji jest ukazanie narodu samemu narodowi. Tekst ten początkowo analizuje symbiotyczną relację pomiędzy tymi celami, skupiając się na postaci posterunkowego George’a Dixona pojawiającego się w filmie wytwórni Ealing The Blue Lamp (1950). Zamordowany przez młodego przestępcę, cudownie pojawia się 5 lat później, by stac się bohaterem pierwszego telewizyjnego serialu policyjnego – Dixon of Dock Green (1955-1976) – który na dobre wrył się w wyobraźnię brytyjskich widzów. Jednakże przeniesienie z filmu do telewizji nie było tak proste, jak mogłoby się wydawać, a zaważyły na tym skomplikowane relacje pomiędzy dużym a małym ekranem. W rezultacie, choć kino zapoczątkowało gatunek policyjny, kinowych filmów policyjnych jest stosunkowo niewiele. Wręcz przeciwnie rzecz ma się z telewizją, w której pojawia się ogromna różnorodność produkcji tego gatunku.
|
|---|---|
| ISSN: | 0452-9502 2719-2725 |