Obrazy światłem malowane w filmach Dereka Jarmana
Artykuł jest próbą analizy estetyki światła w filmach Dereka Jarmana: The Tempest (1979), Caravaggio (1986), War Requiem (1989), Edward II (1991) i Wittgenstein (1992). Autor wyróżnia kilka jej typów: estetykę światła „naturalnego”, „sztucznego” i „wewnętrznego”, które odpowiadają kolejno stylistyc...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2009-03-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3167 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| _version_ | 1832086483740131328 |
|---|---|
| author | Konrad Chmielecki |
| author_facet | Konrad Chmielecki |
| author_sort | Konrad Chmielecki |
| collection | DOAJ |
| description |
Artykuł jest próbą analizy estetyki światła w filmach Dereka Jarmana: The Tempest (1979), Caravaggio (1986), War Requiem (1989), Edward II (1991) i Wittgenstein (1992). Autor wyróżnia kilka jej typów: estetykę światła „naturalnego”, „sztucznego” i „wewnętrznego”, które odpowiadają kolejno stylistyce wybranego malarstwa barakowego: Caravaggia, Georges’a de la Toura i Rembrandta. Analizy te umieszczono w ramach koncepcji painting with light traktującej światło jako źródło określonej konwencji estetycznej przypisywanej wymienionym malarzom. Painting with light można przeciwstawić writing with light, w której opowiadanie filmowe konstruuje się w oparciu o symboliczne zmiany charakteru i barwy światła. Specyfika światła „naturalnego” została omówiona na podstawie analizy filmu Caravaggio jako estetyka punktowego oświetlenia postaci żółto-pomarańczowym światłem pochodzącym z tradycji szkoły weneckiej. Natomiast światło „sztuczne” ujęto jako światło świecy, które jest źródłem oświetlenia w obrazach de la Toura i zostało zastosowane w The Tempest i War Requiem. Rozwój opisywanej estetyki światła kończy prezentacja światła „wewnętrznego” pochodzącego od obrazów Rembrandta na przykładzie filmów Edward II i Wittgenstein. Autor poszukuje uzasadnienia zarówno w publikacjach operatorów filmowych (Vittorio Storaro), jak i w esejach teoretyków filmu piszących o twórczości Jarmana (William Pencak), a także w publikacjach historyków sztuki wypowiadających się na temat malarstwa Caravaggia, de la Toura i Rembrandta (Walter Friedlaender, Howard Hibbard, Helen Langdon, André Malraux i John Gage).
|
| format | Article |
| id | doaj-art-1178042e97e74b679eb2ba9258d9157f |
| institution | Kabale University |
| issn | 0452-9502 2719-2725 |
| language | English |
| publishDate | 2009-03-01 |
| publisher | Institute of Art of the Polish Academy of Sciences |
| record_format | Article |
| series | Kwartalnik Filmowy |
| spelling | doaj-art-1178042e97e74b679eb2ba9258d9157f2025-02-06T12:55:33ZengInstitute of Art of the Polish Academy of SciencesKwartalnik Filmowy0452-95022719-27252009-03-016510.36744/kf.3167Obrazy światłem malowane w filmach Dereka JarmanaKonrad Chmielecki0Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi Artykuł jest próbą analizy estetyki światła w filmach Dereka Jarmana: The Tempest (1979), Caravaggio (1986), War Requiem (1989), Edward II (1991) i Wittgenstein (1992). Autor wyróżnia kilka jej typów: estetykę światła „naturalnego”, „sztucznego” i „wewnętrznego”, które odpowiadają kolejno stylistyce wybranego malarstwa barakowego: Caravaggia, Georges’a de la Toura i Rembrandta. Analizy te umieszczono w ramach koncepcji painting with light traktującej światło jako źródło określonej konwencji estetycznej przypisywanej wymienionym malarzom. Painting with light można przeciwstawić writing with light, w której opowiadanie filmowe konstruuje się w oparciu o symboliczne zmiany charakteru i barwy światła. Specyfika światła „naturalnego” została omówiona na podstawie analizy filmu Caravaggio jako estetyka punktowego oświetlenia postaci żółto-pomarańczowym światłem pochodzącym z tradycji szkoły weneckiej. Natomiast światło „sztuczne” ujęto jako światło świecy, które jest źródłem oświetlenia w obrazach de la Toura i zostało zastosowane w The Tempest i War Requiem. Rozwój opisywanej estetyki światła kończy prezentacja światła „wewnętrznego” pochodzącego od obrazów Rembrandta na przykładzie filmów Edward II i Wittgenstein. Autor poszukuje uzasadnienia zarówno w publikacjach operatorów filmowych (Vittorio Storaro), jak i w esejach teoretyków filmu piszących o twórczości Jarmana (William Pencak), a także w publikacjach historyków sztuki wypowiadających się na temat malarstwa Caravaggia, de la Toura i Rembrandta (Walter Friedlaender, Howard Hibbard, Helen Langdon, André Malraux i John Gage). https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3167Derek Jarmanświatłobarok |
| spellingShingle | Konrad Chmielecki Obrazy światłem malowane w filmach Dereka Jarmana Kwartalnik Filmowy Derek Jarman światło barok |
| title | Obrazy światłem malowane w filmach Dereka Jarmana |
| title_full | Obrazy światłem malowane w filmach Dereka Jarmana |
| title_fullStr | Obrazy światłem malowane w filmach Dereka Jarmana |
| title_full_unstemmed | Obrazy światłem malowane w filmach Dereka Jarmana |
| title_short | Obrazy światłem malowane w filmach Dereka Jarmana |
| title_sort | obrazy swiatlem malowane w filmach dereka jarmana |
| topic | Derek Jarman światło barok |
| url | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3167 |
| work_keys_str_mv | AT konradchmielecki obrazyswiatłemmalowanewfilmachderekajarmana |