پهنه‌بندی مخاطره ریزش سنگ در جاده خلخال به شاهرود با استفاده از الگوریتم پرسپترون چند‌‌لایه

ریزش سنگ یکی از پدیده‌هایی است که رخداد آن سبب ایجاد خسارات زیادی به‌ویژه در مناطق کوهستانی می‌شود؛ بنابراین ارزیابی نواحی مستعد رخداد ریزش سنگ در مناطق کوهستانی، امری ضروری است. هدف از این پژوهش، پهنه‌بندی مخاطره ریزش سنگ در جاده خلخال به شاهرود با استفاده از الگوریتم پرسپترون چند‌‌لایه است. برای ش...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: فریبا اسفندیاری درآباد, مسعود رحیمی, مهرداد وهاب زاده
Format: Article
Language:English
Published: Ferdowsi University of Mashhad 2024-12-01
Series:جغرافیا و مخاطرات محیطی
Subjects:
Online Access:https://geoeh.um.ac.ir/article_45308_b22a4052a1f471546566ec5c8c73560c.pdf
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
_version_ 1832592549154390016
author فریبا اسفندیاری درآباد
مسعود رحیمی
مهرداد وهاب زاده
author_facet فریبا اسفندیاری درآباد
مسعود رحیمی
مهرداد وهاب زاده
author_sort فریبا اسفندیاری درآباد
collection DOAJ
description ریزش سنگ یکی از پدیده‌هایی است که رخداد آن سبب ایجاد خسارات زیادی به‌ویژه در مناطق کوهستانی می‌شود؛ بنابراین ارزیابی نواحی مستعد رخداد ریزش سنگ در مناطق کوهستانی، امری ضروری است. هدف از این پژوهش، پهنه‌بندی مخاطره ریزش سنگ در جاده خلخال به شاهرود با استفاده از الگوریتم پرسپترون چند‌‌لایه است. برای شناسایی عوامل مهم در رخداد ریزش سنگ با توجه به مطالعات میدانی 8 عامل شناسایی‌شده که شامل ارتفاع، پوشش گیاهی، جهت‌ شیب، فاصله از گسل، فاصله از جاده، زمین‌‌شناسی، کاربری اراضی و شیب است. تمامی لایه‌ها بعد از فرایند پیش‌پردازش‌، وارد نرم‌افزار SPSS Modeler شده و مدل‌سازی با 9 نورون ورودی، 8 نورون میانه و 1 خروجی طراحی‌شده است. نتایج این پژوهش نشان داد در الگوریتم پرسپترون چند‌‌لایه، بیشترین ارزش وزنی را برای لایه زمین‌شناسی با مقدار 20/0 و برای لایه کاربری اراضی و فاصله از جاده به ترتیب مقدار 14/0 و 12/0 اختصاص داده است. به لحاظ پراکنش طبقات خطرپذیری، 98 درصد از طبقات خطرپذیری زیاد تا خیلی زیاد در بخش جنوبی منطقه گسترش دارد و بخش شمالی منطقه به لحاظ داشتن خطرپذیری در طبقه کم تا متوسط قرار گرفته است. همچنین در بخش اعتبار سنجی مدل، نتایج نشان داد که مقدار AUC در بخش آموزش عدد 9810/0 و در بخش تست شبکه عدد 9876/0 بوده است که این نیز نشان می­دهد مدل در بخش آموزش و هم در بخش تست دارای اعتبار بالایی بوده و در رتبه عالی قرارگرفته است. درنهایت پیشنهاد می­گردد در مطالعات آتی برای بررسی و ارزیابی ریزش سنگ و حرکات دامنه‌ای در این منطقه، از مدل­های دیگر یادگیری ماشین استفاده شود.
format Article
id doaj-art-0f751e591cda403f98f5609e21ec3ca0
institution Kabale University
issn 2322-1682
2383-3076
language English
publishDate 2024-12-01
publisher Ferdowsi University of Mashhad
record_format Article
series جغرافیا و مخاطرات محیطی
spelling doaj-art-0f751e591cda403f98f5609e21ec3ca02025-01-21T06:39:48ZengFerdowsi University of Mashhadجغرافیا و مخاطرات محیطی2322-16822383-30762024-12-0113412610.22067/geoeh.2024.87847.148245308پهنه‌بندی مخاطره ریزش سنگ در جاده خلخال به شاهرود با استفاده از الگوریتم پرسپترون چند‌‌لایهفریبا اسفندیاری درآباد0مسعود رحیمی1مهرداد وهاب زاده2استاد ژئومورفولوژی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایراناستادیار ژئومورفولوژی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانکارشناسی ارشد ژئومورفولوژی و آمایش محیط، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانریزش سنگ یکی از پدیده‌هایی است که رخداد آن سبب ایجاد خسارات زیادی به‌ویژه در مناطق کوهستانی می‌شود؛ بنابراین ارزیابی نواحی مستعد رخداد ریزش سنگ در مناطق کوهستانی، امری ضروری است. هدف از این پژوهش، پهنه‌بندی مخاطره ریزش سنگ در جاده خلخال به شاهرود با استفاده از الگوریتم پرسپترون چند‌‌لایه است. برای شناسایی عوامل مهم در رخداد ریزش سنگ با توجه به مطالعات میدانی 8 عامل شناسایی‌شده که شامل ارتفاع، پوشش گیاهی، جهت‌ شیب، فاصله از گسل، فاصله از جاده، زمین‌‌شناسی، کاربری اراضی و شیب است. تمامی لایه‌ها بعد از فرایند پیش‌پردازش‌، وارد نرم‌افزار SPSS Modeler شده و مدل‌سازی با 9 نورون ورودی، 8 نورون میانه و 1 خروجی طراحی‌شده است. نتایج این پژوهش نشان داد در الگوریتم پرسپترون چند‌‌لایه، بیشترین ارزش وزنی را برای لایه زمین‌شناسی با مقدار 20/0 و برای لایه کاربری اراضی و فاصله از جاده به ترتیب مقدار 14/0 و 12/0 اختصاص داده است. به لحاظ پراکنش طبقات خطرپذیری، 98 درصد از طبقات خطرپذیری زیاد تا خیلی زیاد در بخش جنوبی منطقه گسترش دارد و بخش شمالی منطقه به لحاظ داشتن خطرپذیری در طبقه کم تا متوسط قرار گرفته است. همچنین در بخش اعتبار سنجی مدل، نتایج نشان داد که مقدار AUC در بخش آموزش عدد 9810/0 و در بخش تست شبکه عدد 9876/0 بوده است که این نیز نشان می­دهد مدل در بخش آموزش و هم در بخش تست دارای اعتبار بالایی بوده و در رتبه عالی قرارگرفته است. درنهایت پیشنهاد می­گردد در مطالعات آتی برای بررسی و ارزیابی ریزش سنگ و حرکات دامنه‌ای در این منطقه، از مدل­های دیگر یادگیری ماشین استفاده شود.https://geoeh.um.ac.ir/article_45308_b22a4052a1f471546566ec5c8c73560c.pdfپهنه بندی خطر ریزشالگوریتم پرسپرون چند لایهمخاطرات جاده اییتجزیه و تحلیل پایداری دامنهجاده خلخال
spellingShingle فریبا اسفندیاری درآباد
مسعود رحیمی
مهرداد وهاب زاده
پهنه‌بندی مخاطره ریزش سنگ در جاده خلخال به شاهرود با استفاده از الگوریتم پرسپترون چند‌‌لایه
جغرافیا و مخاطرات محیطی
پهنه بندی خطر ریزش
الگوریتم پرسپرون چند لایه
مخاطرات جاده ایی
تجزیه و تحلیل پایداری دامنه
جاده خلخال
title پهنه‌بندی مخاطره ریزش سنگ در جاده خلخال به شاهرود با استفاده از الگوریتم پرسپترون چند‌‌لایه
title_full پهنه‌بندی مخاطره ریزش سنگ در جاده خلخال به شاهرود با استفاده از الگوریتم پرسپترون چند‌‌لایه
title_fullStr پهنه‌بندی مخاطره ریزش سنگ در جاده خلخال به شاهرود با استفاده از الگوریتم پرسپترون چند‌‌لایه
title_full_unstemmed پهنه‌بندی مخاطره ریزش سنگ در جاده خلخال به شاهرود با استفاده از الگوریتم پرسپترون چند‌‌لایه
title_short پهنه‌بندی مخاطره ریزش سنگ در جاده خلخال به شاهرود با استفاده از الگوریتم پرسپترون چند‌‌لایه
title_sort پهنه‌بندی مخاطره ریزش سنگ در جاده خلخال به شاهرود با استفاده از الگوریتم پرسپترون چند‌‌لایه
topic پهنه بندی خطر ریزش
الگوریتم پرسپرون چند لایه
مخاطرات جاده ایی
تجزیه و تحلیل پایداری دامنه
جاده خلخال
url https://geoeh.um.ac.ir/article_45308_b22a4052a1f471546566ec5c8c73560c.pdf
work_keys_str_mv AT frybạạsfndyạrydrậbạd phnhbndymkẖạṭrhryzsẖsngdrjạdhkẖlkẖạlbhsẖạhrwdbạạstfạdhạzạlgwrytmprsptrwncẖndlạyh
AT msʿwdrḥymy phnhbndymkẖạṭrhryzsẖsngdrjạdhkẖlkẖạlbhsẖạhrwdbạạstfạdhạzạlgwrytmprsptrwncẖndlạyh
AT mhrdạdwhạbzạdh phnhbndymkẖạṭrhryzsẖsngdrjạdhkẖlkẖạlbhsẖạhrwdbạạstfạdhạzạlgwrytmprsptrwncẖndlạyh