Kino odwróconego czasu
Mało opisanym fenomenem kina jest nurt, który można by umownie nazwać "kinem odwróconego czasu". Odwracanie (detournement) dzieł sztuki, w tym także filmów, praktykowali już w pierwszych latach po II wojnie światowej letryści. Zaopatrywali oni m.in. filmy z gatunku kung-fu w nowe, rewoluc...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2009-06-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3146 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Mało opisanym fenomenem kina jest nurt, który można by umownie nazwać "kinem odwróconego czasu". Odwracanie (detournement) dzieł sztuki, w tym także filmów, praktykowali już w pierwszych latach po II wojnie światowej letryści. Zaopatrywali oni m.in. filmy z gatunku kung-fu w nowe, rewolucyjne dialogi. Dobrym przykładem kina odwróconego czasu może być kreskówka Lorelei Pepi Happy & Gay (2009), utrzymana w stylu wczesnych dźwiękowych filmów animowanych, ale za bohaterów mająca gejów i lesbijki. W interesujący sposób odwracania konwencje starych filmów Guy Maddin, m.in. w takich filmach, jak The Saddest Music In the World czy Cowards Bend the Knee (oba z 2003), w których miesza style i gatunki, wprowadzając w nie zakazane niegdyś treści i motywy. Odwracanie czasu w kinie uprawiają też niektórzy twórcy związani z ruchem found footage. Na szczególną uwagę zasługuje zwłaszcza twórczość Martina Arnolda, który rozkłada hollywoodzkie filmy na pojedyncze klatki, by znaleźć w nich ukryte treści.
|
|---|---|
| ISSN: | 0452-9502 2719-2725 |