Marilyn Monroe 1962

W kreacjach filmowych Marilyn Monroe od drugiej połowy lat 50., a zwłaszcza od początku lat 60., w ówczesnej przemianie jej fizycznego wizerunku, a także w działaniach, jakie podejmowała w celu zmiany swego statusu Piotrowski i Szymański widzą symptomy procesu wyzwalania się gwiazdy-marionetki spod...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: Grzegorz Piotrowski, Karol Szymański
Format: Article
Language:English
Published: Institute of Art of the Polish Academy of Sciences 2013-12-01
Series:Kwartalnik Filmowy
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2682
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:W kreacjach filmowych Marilyn Monroe od drugiej połowy lat 50., a zwłaszcza od początku lat 60., w ówczesnej przemianie jej fizycznego wizerunku, a także w działaniach, jakie podejmowała w celu zmiany swego statusu Piotrowski i Szymański widzą symptomy procesu wyzwalania się gwiazdy-marionetki spod dominacji reguł i oczekiwań „hegemonów hollywoodzkiego spektaklu”. Na podstawie ostatniego, niedokończonego filmu Monroe Coś trzeba dać oraz jej sesji zdjęciowych z 1962 r. – Berta Sterna dla „Vogue’a” i George’a Barrisa dla „Cosmoplitan” – autorzy analizują, w jaki sposób Monroe wybijała się na twórczą (i kobiecą) autonomię poprzez zmianę sposobu używania swej dojrzałej, naznaczonej wiekiem i doświadczeniami cielesności jako narzędzia ekspresji aktorskiej. W 1962 r. następuje wyraźny odwrót od MM jako gwiazdy, seks-symbolu, metafory czy idei w kierunku Marilyn Monroe – aktorki, dojrzałej i niezależnej kobiety, konkretnego człowieka (z całą jego realną fizycznością i cielesnością), Zdarzenia.
ISSN:0452-9502
2719-2725