تغییرات آنزیم های آنتی اکسیدانی مرزه جنگلی (Saturejea mutica ) تحت تاثیر تنش خشکی، آبیاری مجدد و محلول پاشی سلنیم
سابقه و هدف: تغییرات اقلیمی و تغییر الگوی بارش تهدید جدی برای تأمین منابع غذایی جمعیت در حال افزایش جهان می‌باشد، بطوری‌که کمبود منابع آبی در حال حاضر امنیت غذایی و رونق اقتصادی بسیاری از مناطق دنیا را با محدودیت مواجه کرده است. یکی از راهکارها بافزایش بهره وری آب کشت گیاهان دارویی مقاوم به خشکی...
Saved in:
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
2022-06-01
|
| Series: | Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://jopp.gau.ac.ir/article_6099_fd4af4c6d67e697e6456dbd4a6848b94.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | سابقه و هدف: تغییرات اقلیمی و تغییر الگوی بارش تهدید جدی برای تأمین منابع غذایی جمعیت در حال افزایش جهان می‌باشد، بطوری‌که کمبود منابع آبی در حال حاضر امنیت غذایی و رونق اقتصادی بسیاری از مناطق دنیا را با محدودیت مواجه کرده است. یکی از راهکارها بافزایش بهره وری آب کشت گیاهان دارویی مقاوم به خشکی است. مرزه جنگلی یکی از گیاهان دارویی بومی ایران است که حاوی ترکیبات دارویی و شیمیایی ارزشمند است. از این‌رو تحقیق با هدف بررسی روند تغییرات آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی دو کموتایپ مرزه جنگلی تحت تنش خشکی و آبیاری مجدد و همچنین محلول‌پاشی سلنیم انجام شد. مواد و روش‌ها: در بررسی حاضر از کموتایپ‌های مرزه جنگلی کارواکرول/تیمول/پاراسیمین (کموتایپ درکش) و تیمول/پاراسیمین/کارواکرول (کموتایپ پونو)، با کد هرباریومی MPH-1347استفاده قرار شد. آزمایش در قالب آزمایش کرت‌های خرد شده بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی انجام شد. سطوح خشکی در 3 سطح (شاهد، تنش متوسط (25 روز بدون آبیاری) و تنش شدید (40 روز بدون آبیاری)، محلول‌پاشی سلنیم در 3 سطح (0، 5 و 20 میلی گرم) انجام شد. آبیاری مجدد بلافاصله پس از تنش خشکی انجام شد. به منظور اندازه‌گیری تغییرات فعالیت آنزیمی در مرزه جنگلی در انتهای تنش دوره خشکی و به ترتیب 1 و 5 روز پس از آبیاری مجدد، از گیاهان آزمایشی نمونه برداری شد.یافته‌ها: آبیاری مجدد به عنوان مکانیسمی برای ترمیم کارکردهای فیزیولوژیکی که در اثر تنش آب کاهش یافته است عمل می‌کند. به عبارتی بازیابی یک مولفه مهم برای سازگاری گیاهان به خشکی می-باشد. در بررسی حاضر خشکی اثر معنی‌داری بر فعالیت اغلب آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی مطالعه شده کموتایپ‌های مرزه جنگلی (به غیر از کاتالاز در کموتایپ پنو) نداشت. همچنین واکنش قابل توجهی نسبت به سطوح محلول‌پاشی سلنیم در شرایط تنش خشکی مشاهده نشد. بررسی روند تغییرات فعالیت آنزیم‌ها قبل و بعد از آبیاری مجدد نشان داد که اگرچه آبیاری مجدد روند کاهشی غیرمعنی‌داری بر فعالیت آنزیمی داشت، با این وجود در کوتاه‌ترین زمان ممکن فعالیت آنزیم‌ها به شرایط قبل از آبیاری مجدد رسیده و پایدار شده‌اند، که بیانگر مقاومت بالای این گیاه به خشکی است. همچنین واکنش گیاه به سطوح خشکی و تیمارهای حمایتی در دو کموتایپ روند تقریبا مشابه‌ای داشت. نتیجه‌گیری: عدم واکنش آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی مهم گیاه مرزه جنگلی به تنش خشکی و تیمارهای حمایتی، بیان کننده این است که، مرزه جنگلی به عنوان یک گیاه متحمل به خشکی و به دلیل داشتن متابولیت‌های با ارزش، گونه‌ای مناسب برای کشت در مناطقی است که محدودیت منابع آبی و نزولات آسمانی دارند. لذا پیشنهاد می شود که از این گیاه برای کشت در شرایط کم آب شاهرود و مناطق مشابه استفاده شود. |
|---|---|
| ISSN: | 2322-2050 2322-2778 |