Manisa İli Pamuk Üreticilerinin Bitki Koruma Uygulamaları

Bitkisel üretimde ürün kayıplarına neden olan bitki koruma sorunları doğası gereği dinamiktir. Uygun mücadele programı agro ekosistemde sorunların iyi analiz edilmesine bağlıdır. Üreticilerin konu hakkında yeterli bilgi düzeyine sahip olması uygulamanın başarısını arttırmaktadır. Bu çalışmanın amacı...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: Samet Memiş, Ali Özpınar
Format: Article
Language:English
Published: Çanakkale Onsekiz Mart University 2021-03-01
Series:Journal of Advanced Research in Natural and Applied Sciences
Subjects:
Online Access:https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1614978
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Bitkisel üretimde ürün kayıplarına neden olan bitki koruma sorunları doğası gereği dinamiktir. Uygun mücadele programı agro ekosistemde sorunların iyi analiz edilmesine bağlıdır. Üreticilerin konu hakkında yeterli bilgi düzeyine sahip olması uygulamanın başarısını arttırmaktadır. Bu çalışmanın amacı Manisa ovası (Şehzadeler ve Saruhanlı) pamuk üreticilerinin bitki koruma uygulamalarında karşılaştıkları sorunları belirlemektir. Hazırlanan 20 soruluk bir anket basit rastgele örnekleme yöntemine göre seçilen 35 yerleşim yerinin %65’inde ve 471 üreticinin %21,23’i ile yüz yüze görüşülerek yapılmıştır. Üreticilerin %30’u tarla ve %70’i ise bağ bahçe tarımı yaptıkları ve tarla tarımı yapanların %21’inin pamuk ektikleri görülmüştür. Pamuk üretiminde, pazarlama en önemli sorun olup, bitki koruma problemi ikinci olarak bildirilmiştir. Çiftçiler pamuktaki önemli yabancıot türleri olarak Sorghum halepense (%42), Cynodon dactylon (%30) ve Solanum nigrum (%14) ve zararlılar ise Helicoverpa armigera (%40), Tetranychus spp (%35) ve Empoasca spp (%15)’yi bildirmiştir. Üreticilerin %72’sinin bitki koruma konusundaki tavsiyeleri bayilerden aldıkları ve teknik teşkilattan yeterince yararlanmadıkları belirlenmiştir. Üreticilerin kimyasal mücadele dışındaki diğer yöntemler hakkında bilgi sahibi olmadıkları ve biyolojik mücadeleyi bilmedikleri görülmüştür. Bitki koruma konularında eğitim almak istediklerini, ancak %54’ü bayilerden ve %10’u ise tarım teşkilatında almak istemiştir.
ISSN:2757-5195