بررسی اثر بیوکنترلی برخی از گونه‌های Trichoderma روی Paecilomyces formosus عامل بیماری سرخشکیدگی درختان بلوط در جنگل‌های زاگرس

بیماری سرخشکیدگی درختان بلوط ناشی از Paecilomyces formosus در حال تبدیل‌شدن به یک تهدید جدی برای جنگل‌های غرب ایران، به‌ویژه استان کرمانشاه است. تا کنون هیچ‌گونه اقدام کنترلی علیه این بیمارگر صورت نگرفته است. استفاده از سموم شیمیایی در این اکوسیستم‌های حساس توصیه نمی‌شود، بنابراین یافتن روش‌های کنتر...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: رضوان سوری, صمد جمالی
Format: Article
Language:English
Published: University of Tabriz 2025-02-01
Series:پژوهش های کاربردی در گیاهپزشکی
Subjects:
Online Access:https://arpp.tabrizu.ac.ir/article_19345_bebb129088ecb0cd6b79c9c0a885dbfa.pdf
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:بیماری سرخشکیدگی درختان بلوط ناشی از Paecilomyces formosus در حال تبدیل‌شدن به یک تهدید جدی برای جنگل‌های غرب ایران، به‌ویژه استان کرمانشاه است. تا کنون هیچ‌گونه اقدام کنترلی علیه این بیمارگر صورت نگرفته است. استفاده از سموم شیمیایی در این اکوسیستم‌های حساس توصیه نمی‌شود، بنابراین یافتن روش‌های کنترل بیولوژیکی پایدار و سازگار با محیط‌ زیست ضروری است. در این پژوهش اثر بیوکنترلی 9 گونه تریکودرما شامل Trichoderma arundinaceum، T. asperellum، T. avecolar، T. brevicompactum، T. crassum، T. koningii، T. koningiopsis، T. longibrachiatum و T. virens روی P. formosus در آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که گونه‌های T. virens و T. koningii  در آزمون کشت متقابل، T. virens  و T. brevicompactum در آزمون عصاره قارچی و T. brevicompactum، T. koningiopsis و T. longibrachiatum در آزمون ترکیبات فرار، بیشترین اثر را در کاهش رشد P. formosus داشتند. در بررسی آزمون بیماری‌زایی در شرایط آزمایشگاه و گلخانه، تمام گونه‌های Trichoderma به طور معنی‌داری باعث کاهش طول شانکر ناشی از P. formosus شدند. گونه‌های T. brevicompactum  و T. arundinaceum  مؤثرترین قارچ‌ها در کاهش طول شانکر ناشی از P. formosus  به ترتیب در آزمایشگاه و گلخانه بودند.
ISSN:2383-1855
2717-3178