„Ukryte” Michaela Hanekego jako eksperymentalny „dokument” performatywny
Interpretacja filmu wiedzie autora do kilku podstawowych konkluzji. Według Sikory można uznać, że (1) film Hanekego należy rozpatrywać w paradygmacie kina krystalicznego, a nie organicznego (G. Deleuze); (2) Haneke w bardzo wyrafinowany sposób zaciera rozróżnienie na to, co zewnętrzne i wewnętrzne,...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2013-06-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2745 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Interpretacja filmu wiedzie autora do kilku podstawowych konkluzji. Według Sikory można uznać, że (1) film Hanekego należy rozpatrywać w paradygmacie kina krystalicznego, a nie organicznego (G. Deleuze); (2) Haneke w bardzo wyrafinowany sposób zaciera rozróżnienie na to, co zewnętrzne i wewnętrzne, a tym samym zaciera różnicę między tym, co „rzeczywiste”, i tym, co „wyobrażone” – obie sfery w ciekawy sposób splatają się ze sobą (wstęga Möbiusa), odnosząc się do tego, co realne; (3) owa wyrafinowana gra pokazuje, jak trudnym do uświadomienia sobie fenomenem może być rasizm; (4) w istocie to widz zostaje intelektualnie, zmysłowo i „cieleśnie” uwikłany w konieczność uświadomienia sobie bolesnych kwestii społecznych (m.in. rasizmu) – i właśnie dlatego można ten film nazwać eksperymentalnym „dokumentem” performatywnym.
|
|---|---|
| ISSN: | 0452-9502 2719-2725 |