To, czego nie ma. Relacje i wspomnienia kobiet z Powstania Warszawskiego jako gotowe, a niezrealizowane scenariusze filmowe
W polskich filmach fabularnych poświęconych Powstaniu Warszawskiemu nie ma kobiet. Pojawiają się oczywiście postacie kobiece jako sanitariuszki, łączniczki, kobiety w cywilu. Ale zawsze tylko widziane, nigdy patrzące, zawsze symboliczne, nigdy pełnokrwiste, zawsze służebne, nigdy samodzielne i auto...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2010-03-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3079 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | W polskich filmach fabularnych poświęconych Powstaniu Warszawskiemu nie ma kobiet. Pojawiają się oczywiście postacie kobiece jako sanitariuszki, łączniczki, kobiety w cywilu. Ale zawsze tylko widziane, nigdy patrzące, zawsze symboliczne, nigdy pełnokrwiste, zawsze służebne, nigdy samodzielne i autonomiczne. Jeśli już są bohaterkami (w sensie dramaturgicznym, nie historycznym), to czyjegoś dramatu, nie tyle pozbawione, ile niedopuszczone do głosu. Ich narracje, choćby, a może przede wszystkim te najpowszedniejsze, pozostają nieprzedstawione, ukryte za wielkimi, epickimi narracjami bohaterów. Tekst poświęcony jest właśnie kobiecym „mikronarracjom”, wspomnieniom kobiet, które walczyły i żyły w Warszawie w czasie Powstania 1944. Wspomnienia te dają szansę spojrzenia na zryw w nowy sposób, uwzględniający specyficznie kobiece doświadczenie Powstania. Relacje kobiet, ze względu na swą plastyczność, a także odrębność, stanowią bardzo często gotowe, a niezrealizowane scenariusze filmowe.
|
|---|---|
| ISSN: | 0452-9502 2719-2725 |