„Cogito ergo video”. Wprowadzenie do „Histoire(s) du cinéma” Godarda
Analizując Histoire(s) du cinéma autorka stawia hipotezę dotyczącą nowej roli autoreferencji, roli, która ujawnia się właśnie w - zapomnianym dziś nieco (zwłaszcza w Polsce) - dziele Godarda. Autoreferencja jawi się tutaj jako figura powtórzenia, a zarazem klucz do zrozumienia historii kina (oraz -...
Saved in:
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2009-12-01
|
Series: | Kwartalnik Filmowy |
Subjects: | |
Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3099 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Summary: | Analizując Histoire(s) du cinéma autorka stawia hipotezę dotyczącą nowej roli autoreferencji, roli, która ujawnia się właśnie w - zapomnianym dziś nieco (zwłaszcza w Polsce) - dziele Godarda. Autoreferencja jawi się tutaj jako figura powtórzenia, a zarazem klucz do zrozumienia historii kina (oraz - do pewnego stopnia - historii tout court). Odniesienie się obrazu do procesu jego własnego historycznego rozwoju prowadzi do wytworzenia specyficznej historiozofii. Histoire(s)... to próba wydobycia historii możliwej, albo raczej: historii jako pewnej możliwości. Nowe spojrzenie na historię polega, w przypadku Godarda, na zaakcentowaniu kwestii możliwości, na ujęciu z perspektywy tej określonej modalności, problemu dziejów. Można powiedzieć, że Histoire(s) du cinéma Godarda opowiada(ją) historię kina jako historię upadku, owa próba rozliczania się z przeszłością, ma jednak przede wszystkim umożliwić zaistnienie tego, co a venir.
|
---|---|
ISSN: | 0452-9502 2719-2725 |