Zagadnienie polichóralności w polskich badaniach muzykologicznych
Badania nad zagadnieniem polichóralności (wiązanym przeważnie z włoskim terminem „cori spezzati” lub „cori battenti”) stanowią znaczną część studiów nad europejską muzyką renesansu i baroku. Problemowi temu poświęcono dużo uwagi również w polskiej literaturze muzykologicznej, zwłaszcza w odniesieni...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2016-06-01
|
| Series: | Muzyka |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/m/article/view/4018 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| _version_ | 1832582539341987840 |
|---|---|
| author | Bartłomiej Gembicki |
| author_facet | Bartłomiej Gembicki |
| author_sort | Bartłomiej Gembicki |
| collection | DOAJ |
| description |
Badania nad zagadnieniem polichóralności (wiązanym przeważnie z włoskim terminem „cori spezzati” lub „cori battenti”) stanowią znaczną część studiów nad europejską muzyką renesansu i baroku. Problemowi temu poświęcono dużo uwagi również w polskiej literaturze muzykologicznej, zwłaszcza w odniesieniu do utworów utrzymanych w technice polichóralnej wykonywanych lub komponowanych na terenach dawnej Rzeczypospolitej. W wielu jednak przypadkach poczynione przez badaczy uwagi mają charakter ogólny i nie ograniczają się jedynie do kontekstu historyczno-geograficznego. Dlatego w artykule zdecydowano się odnosić głównie do tych właśnie autorów. Należą do nich m.in. Władysław Malinowski, Aleksandra Patalas, Barbara Przybyszewska-Jarmińska, Maria Szczepańska i Zygmunt M. Szweykowski.
Niniejszy artykuł poświęcony jest niektórym poglądom na polichóralność, które pojawiły się w polskim piśmiennictwie muzykologicznym. Ich pobieżna charakterystyka stanowi punkt wyjścia dla próby ustalenia, jak „polichóralność” bywała definiowana przez badaczy (kontekst muzyki polskiej służy jedynie jako tło). Owe poglądy są konfrontowane z zachodnią literaturą muzykologiczną. Specjalne miejsce zajmuje tutaj problematyka tzw. włoskich szkół kompozytorskich, zwłaszcza „weneckiej szkoły polichóralnej”. Istotną kwestią poruszoną również w artykule jest niekonsekwente stosowanie przez badaczy terminu „cori spezzati” - używanego często jako zamiennika dla techniki polichóralnej.
|
| format | Article |
| id | doaj-art-c63cf91a1b9f471d9cb8fecf705314cb |
| institution | Kabale University |
| issn | 0027-5344 2720-7021 |
| language | English |
| publishDate | 2016-06-01 |
| publisher | Institute of Art of the Polish Academy of Sciences |
| record_format | Article |
| series | Muzyka |
| spelling | doaj-art-c63cf91a1b9f471d9cb8fecf705314cb2025-01-29T15:07:47ZengInstitute of Art of the Polish Academy of SciencesMuzyka0027-53442720-70212016-06-0161310.36744/m.4018Zagadnienie polichóralności w polskich badaniach muzykologicznychBartłomiej Gembicki0Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Badania nad zagadnieniem polichóralności (wiązanym przeważnie z włoskim terminem „cori spezzati” lub „cori battenti”) stanowią znaczną część studiów nad europejską muzyką renesansu i baroku. Problemowi temu poświęcono dużo uwagi również w polskiej literaturze muzykologicznej, zwłaszcza w odniesieniu do utworów utrzymanych w technice polichóralnej wykonywanych lub komponowanych na terenach dawnej Rzeczypospolitej. W wielu jednak przypadkach poczynione przez badaczy uwagi mają charakter ogólny i nie ograniczają się jedynie do kontekstu historyczno-geograficznego. Dlatego w artykule zdecydowano się odnosić głównie do tych właśnie autorów. Należą do nich m.in. Władysław Malinowski, Aleksandra Patalas, Barbara Przybyszewska-Jarmińska, Maria Szczepańska i Zygmunt M. Szweykowski. Niniejszy artykuł poświęcony jest niektórym poglądom na polichóralność, które pojawiły się w polskim piśmiennictwie muzykologicznym. Ich pobieżna charakterystyka stanowi punkt wyjścia dla próby ustalenia, jak „polichóralność” bywała definiowana przez badaczy (kontekst muzyki polskiej służy jedynie jako tło). Owe poglądy są konfrontowane z zachodnią literaturą muzykologiczną. Specjalne miejsce zajmuje tutaj problematyka tzw. włoskich szkół kompozytorskich, zwłaszcza „weneckiej szkoły polichóralnej”. Istotną kwestią poruszoną również w artykule jest niekonsekwente stosowanie przez badaczy terminu „cori spezzati” - używanego często jako zamiennika dla techniki polichóralnej. https://czasopisma.ispan.pl/index.php/m/article/view/4018 |
| spellingShingle | Bartłomiej Gembicki Zagadnienie polichóralności w polskich badaniach muzykologicznych Muzyka |
| title | Zagadnienie polichóralności w polskich badaniach muzykologicznych |
| title_full | Zagadnienie polichóralności w polskich badaniach muzykologicznych |
| title_fullStr | Zagadnienie polichóralności w polskich badaniach muzykologicznych |
| title_full_unstemmed | Zagadnienie polichóralności w polskich badaniach muzykologicznych |
| title_short | Zagadnienie polichóralności w polskich badaniach muzykologicznych |
| title_sort | zagadnienie polichoralnosci w polskich badaniach muzykologicznych |
| url | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/m/article/view/4018 |
| work_keys_str_mv | AT bartłomiejgembicki zagadnieniepolichoralnosciwpolskichbadaniachmuzykologicznych |