Lisandro Alonso – luki filmowego realizmu
Tematem eseju jest twórczość argentyńskiego reżysera Lisandra Alonso, autora takich filmów jak: La Libertad, Los Muertos, Fantasma i Liverpool. Autor artykułu analizuje specyfikę filmowego stylu artysty, koncentrując się na różnorodnych formach ekranowego realizmu. Najpierw stara się prześledzić po...
Saved in:
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2011-12-01
|
Series: | Kwartalnik Filmowy |
Subjects: | |
Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2896 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Summary: | Tematem eseju jest twórczość argentyńskiego reżysera Lisandra Alonso, autora takich filmów jak: La Libertad, Los Muertos, Fantasma i Liverpool. Autor artykułu analizuje specyfikę filmowego stylu artysty, koncentrując się na różnorodnych formach ekranowego realizmu. Najpierw stara się prześledzić potencjalnych protoplastów Alonsa, konfrontując poetykę argentyńskiego twórcy z modelami realizmu typowymi dla Roberta Bressona, Béli Tarra i Chantal Akerman. Twierdzi, że reżyser aktualizuje Bressonowską koncepcję kinematografu, czyli wizję premélièsowskiego filmu, pozbawionego konwencjonalnej emocjonalności, odległego od kinowego spektaklu i przywiązanego do „dokumentalnej” faktury opowiadania. Z drugiej strony Syska podkreśla, że Bresson uogólnia i syntetyzuje, odbierając bohaterom niepowtarzalność, podczas gdy Alonso nadaje postaciom walor unikatowości, a proponowany przez reżysera realizm pozostaje najczystszy, służebny wobec pejzażu i postaci-aktora. Autor zaznacza także stosowane przez Alonsa techniki dystansacyjne, eliptyczność fabularną, unikanie puent i specyficzny charakter subiektywizmu niewyrastającego poza ramy klasycznie ujętych norm narracji obiektywnej (analiza sceny snu z filmu La Libertad). Autor obszerny fragment poświęca także analizie stosunków temporalnych w filmach Alonsa, stosując roboczą kategorię czasu teraźniejszego – niedokonanego.
|
---|---|
ISSN: | 0452-9502 2719-2725 |