مقایسه و تحلیل راه‌حل‌های مولوی و اکهارت تُله برای بحرانِ معنا
معنای زندگی مفهومی مربوط به دوران معاصر است. انسان سنتی در سایة معنایی می‌زیست که برآمده از دین و اسطوره بود، و انسان مدرن معنا را در علم و عقل و پیشرفت جست‌و‌جو می‌کرد، اما انسان معاصر – مشخصاً از جنگ جهانی دوم به بعد – با رد فرا روایت‌های پیشین در برهوت بی‌معنایی سرگردان است. بحرانِ معنا، دل‌مشغول...
Saved in:
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | Avestan |
| Published: |
University of Tabriz
2024-02-01
|
| Series: | زبان و ادب فارسی |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_17372_e3c034ea864bb5cec0943ec891de19ef.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| _version_ | 1832572966863372288 |
|---|---|
| author | محمدرضا حسنی جلیلیان مرتضی شکری علی نوری |
| author_facet | محمدرضا حسنی جلیلیان مرتضی شکری علی نوری |
| author_sort | محمدرضا حسنی جلیلیان |
| collection | DOAJ |
| description | معنای زندگی مفهومی مربوط به دوران معاصر است. انسان سنتی در سایة معنایی می‌زیست که برآمده از دین و اسطوره بود، و انسان مدرن معنا را در علم و عقل و پیشرفت جست‌و‌جو می‌کرد، اما انسان معاصر – مشخصاً از جنگ جهانی دوم به بعد – با رد فرا روایت‌های پیشین در برهوت بی‌معنایی سرگردان است. بحرانِ معنا، دل‌مشغولی اصلی روزگار کنونی است. مسألة اصلی این پژوهش، چگونگی درمان پیشنهادی دردِ بی‌معنایی با رجوع به اندیشه‌های مولوی(604-672 ه.ق) و اکهارت تُله (1948- م) است. یدین منظور آراء آنان در این باب به روش توصیفی-تحلیلی مقایسه شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد مولوی، عامل اصلی گم‌گشتگی و بی‌معنایی انسان را خودی می‌داند و عشق را فراگیرترین درمان برای بیماری‌های وجودی معرفی می‌کند. عشقی که با پدیدار کردن شور زندگی و شیرینی هستی و هم‌چنین غنیمت شمردن وقت و ایجاد نگاهی نو در جانِ عاشق، بی‌معنایی را از میان برمی‌دارد. تُله، ذهن شرطی شده، تفکر قالبی، اسارت در مفهوم زمان و هویّت غیر اصیل را عوامل اصلی ایجاد بحرانِ معنا در روزگار معاصر می‌داند و برای حلّ این بحران، زیستن در لحظۀ حال را توصیه می‌کند. خدا در مرکز توجه مولوی است؛ اما برای تله، انسان اصل است. نفسِ مورد نظر مولانا با ذهنِ مورد نظر اکهارت شباهت دارد. عشقِ مولوی، آسمانی و معطوف به حضرت حق، و عشقِ تله، معطوف به هستی و تمامی موجودات است. هر دو عشق را موجب یگانگی با هستی می‌دانند. |
| format | Article |
| id | doaj-art-b8cbb74eef5f47838046775e8929ffd7 |
| institution | Kabale University |
| issn | 2251-7979 2676-6779 |
| language | Avestan |
| publishDate | 2024-02-01 |
| publisher | University of Tabriz |
| record_format | Article |
| series | زبان و ادب فارسی |
| spelling | doaj-art-b8cbb74eef5f47838046775e8929ffd72025-02-02T06:09:19ZaveUniversity of Tabrizزبان و ادب فارسی2251-79792676-67792024-02-01762488510110.22034/perlit.2024.57452.352617372مقایسه و تحلیل راه‌حل‌های مولوی و اکهارت تُله برای بحرانِ معنامحمدرضا حسنی جلیلیان0مرتضی شکری1علی نوری2گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایراندانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایرانگروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایرانمعنای زندگی مفهومی مربوط به دوران معاصر است. انسان سنتی در سایة معنایی می‌زیست که برآمده از دین و اسطوره بود، و انسان مدرن معنا را در علم و عقل و پیشرفت جست‌و‌جو می‌کرد، اما انسان معاصر – مشخصاً از جنگ جهانی دوم به بعد – با رد فرا روایت‌های پیشین در برهوت بی‌معنایی سرگردان است. بحرانِ معنا، دل‌مشغولی اصلی روزگار کنونی است. مسألة اصلی این پژوهش، چگونگی درمان پیشنهادی دردِ بی‌معنایی با رجوع به اندیشه‌های مولوی(604-672 ه.ق) و اکهارت تُله (1948- م) است. یدین منظور آراء آنان در این باب به روش توصیفی-تحلیلی مقایسه شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد مولوی، عامل اصلی گم‌گشتگی و بی‌معنایی انسان را خودی می‌داند و عشق را فراگیرترین درمان برای بیماری‌های وجودی معرفی می‌کند. عشقی که با پدیدار کردن شور زندگی و شیرینی هستی و هم‌چنین غنیمت شمردن وقت و ایجاد نگاهی نو در جانِ عاشق، بی‌معنایی را از میان برمی‌دارد. تُله، ذهن شرطی شده، تفکر قالبی، اسارت در مفهوم زمان و هویّت غیر اصیل را عوامل اصلی ایجاد بحرانِ معنا در روزگار معاصر می‌داند و برای حلّ این بحران، زیستن در لحظۀ حال را توصیه می‌کند. خدا در مرکز توجه مولوی است؛ اما برای تله، انسان اصل است. نفسِ مورد نظر مولانا با ذهنِ مورد نظر اکهارت شباهت دارد. عشقِ مولوی، آسمانی و معطوف به حضرت حق، و عشقِ تله، معطوف به هستی و تمامی موجودات است. هر دو عشق را موجب یگانگی با هستی می‌دانند.https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_17372_e3c034ea864bb5cec0943ec891de19ef.pdfبحرانِ معنامولویاکهارت تُله |
| spellingShingle | محمدرضا حسنی جلیلیان مرتضی شکری علی نوری مقایسه و تحلیل راه‌حل‌های مولوی و اکهارت تُله برای بحرانِ معنا زبان و ادب فارسی بحرانِ معنا مولوی اکهارت تُله |
| title | مقایسه و تحلیل راه‌حل‌های مولوی و اکهارت تُله برای بحرانِ معنا |
| title_full | مقایسه و تحلیل راه‌حل‌های مولوی و اکهارت تُله برای بحرانِ معنا |
| title_fullStr | مقایسه و تحلیل راه‌حل‌های مولوی و اکهارت تُله برای بحرانِ معنا |
| title_full_unstemmed | مقایسه و تحلیل راه‌حل‌های مولوی و اکهارت تُله برای بحرانِ معنا |
| title_short | مقایسه و تحلیل راه‌حل‌های مولوی و اکهارت تُله برای بحرانِ معنا |
| title_sort | مقایسه و تحلیل راه‌حل‌های مولوی و اکهارت تُله برای بحرانِ معنا |
| topic | بحرانِ معنا مولوی اکهارت تُله |
| url | https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_17372_e3c034ea864bb5cec0943ec891de19ef.pdf |
| work_keys_str_mv | AT mḥmdrḍạḥsnyjlylyạn mqạyshwtḥlylrạhḥlhạymwlwywạḵhạrttulhbrạybḥrạnimʿnạ AT mrtḍysẖḵry mqạyshwtḥlylrạhḥlhạymwlwywạḵhạrttulhbrạybḥrạnimʿnạ AT ʿlynwry mqạyshwtḥlylrạhḥlhạymwlwywạḵhạrttulhbrạybḥrạnimʿnạ |