Tatuaż po pijanemu: mumblecore

W kinie współczesnym rzadko mamy do czynienia z grupami. Czasem „tworzą” je krytycy, dostrzegając pokrewieństwa w twórczości różnych artystów. W wypadku omawianych w artykule „nowych realistów” jest inaczej. To niewątpliwie grupa, zresztą występująca pod rozpoznawalnym już szyldem: mumblecore. Nazw...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Andrzej Pitrus
Format: Article
Language:English
Published: Institute of Art of the Polish Academy of Sciences 2011-12-01
Series:Kwartalnik Filmowy
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2897
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:W kinie współczesnym rzadko mamy do czynienia z grupami. Czasem „tworzą” je krytycy, dostrzegając pokrewieństwa w twórczości różnych artystów. W wypadku omawianych w artykule „nowych realistów” jest inaczej. To niewątpliwie grupa, zresztą występująca pod rozpoznawalnym już szyldem: mumblecore. Nazwa została wymyślona przez Erica Masunagę – dźwiękowca współpracującego z jednym z najważniejszych przedstawicieli nurtu, którym jest bez wątpienia Andrew Bujalski. Tekst Andrzeja Pitrusa osadza działalność najmłodszego pokolenia amerykańskich filmowców niezależnych w kontekście dokonań ich mistrza – Johna Cassavetesa, ale jednocześnie ukazuje oryginalny i niepowtarzalny charakter zjawiska.
ISSN:0452-9502
2719-2725