پیش‌بینی انتشار گازکربنیک ناشی از مصرف سوخت‌های فسیلی و تغییرات محیطی (مطالعه موردی: ایران)

با صنعتی شدن کشورها و مصرف انرژی، آلودگی افزایش می­یابد. کشور ایران به­ دلیل منابع عظیم سوخت­های فسیلی، در مصرف سوخت­های فسیلی دارای مزیت نسبی است و مصرف سوخت سوخت­های فسیلی­ ممکن است به آلودگی­های محیط­زیستی منجر شود. بر اساس گزارش سازمان­های بین­المللی، انتشار گاز دی­اکسیدکربن در ایران افزایشی بود...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: سمانه باقری, حبیب انصاری سامانی
Format: Article
Language:English
Published: Ferdowsi University of Mashhad 2021-10-01
Series:جغرافیا و مخاطرات محیطی
Subjects:
Online Access:https://geoeh.um.ac.ir/article_40061_8f4f2243f272b31031f20e033b3f9449.pdf
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:با صنعتی شدن کشورها و مصرف انرژی، آلودگی افزایش می­یابد. کشور ایران به­ دلیل منابع عظیم سوخت­های فسیلی، در مصرف سوخت­های فسیلی دارای مزیت نسبی است و مصرف سوخت سوخت­های فسیلی­ ممکن است به آلودگی­های محیط­زیستی منجر شود. بر اساس گزارش سازمان­های بین­المللی، انتشار گاز دی­اکسیدکربن در ایران افزایشی بوده است، پس پژوهش در این زمینه ضرورت می­یابد. این پژوهش برای نخستین­بار به بررسی انتشار گازکربنیک ناشی از مصرف سوخت­های فسیلی شامل، زغال‌سنگ، نفت و گاز طبیعی برای دوره زمانی 2019-1982 با روش حافظه بلندمدت می­پردازد. مطابق نتایج این پژوهش پیش­بینی می­شود، در سال 2039 میلادی میزان انتشار گازکربنیک ناشی از مصرف زغال­سنگ (MMtonnes CO2) 8378/4 ، انتشار گازکربنیک ناشی از مصرف گاز طبیعی (MMtonnes CO2) 2/594  و انتشار گازکربنیک ناشی از مصرف نفت خام (MMtonnes CO2) 95/353 خواهد رسید. انتشار گازکربنیک ناشی از مصرف گاز طبیعی، انتشار بیش­تری از مصرف سایر سوخت­های فسیلی خواهد داشت. انتشار گازکربنیک ناشی از سوخت­های فسیلی گازی در سال 2039 میلادی به 169701 کیلوتن، انتشار گازکربنیک ناشی از سوخت­های مایع به 787698 کیلوتن و انتشار ناشی از مصرف سوخت­های فسیلی جامد در سال 2039 میلادی به 3605 کیلوتن خواهد رسید. انتشار گازکربنیک ناشی از مصرف هر سه سوخت فسیلی افزایشی خواهد بود. انتشار گازکربنیک ناشی از سوخت­های فسیلی مایع نسبت به دیگر سوخت­های فسیلی بیش‌تر پیش‌بینی می­شود. تبخیر آب در سال 2030 میلادی در ایران و خاورمیانه بیش­تر خواهد شد. بارندگی در ایران و خاورمیانه در سال 2030 میلادی کاهش خواهد یافت. این پژوهش به سیاست­گذاران، برای اتخاذ سیاست­های مؤثرتر برای بهبود محیط‌زیست کمک خواهد کرد.
ISSN:2322-1682
2383-3076