نقش پنجهها بر عملکرد گندم در شرایط کشت دیم و خاک شور در فواصل ردیف و تراکمهای مختلف
بنابر گزارشهای متناقض محققان، پنجهها ممکن است بر روی عملکرد گندم تأَثیر مثبت یا منفی داشته باشند، لذا این آزمایش بهمنظور بررسی نقش پنجهها بر عملکرد گندم در دو فاصله ردیف کاشت 5/12 و 25 سانتیمتر و چهار تراکم 125، 250، 375 و 500 بوته در مترمربع در شرایط کشت دیم و خاک شور در مزرعه دانشگاه علوم ک...
Saved in:
| Format: | Article |
|---|---|
| Language: | fas |
| Published: |
Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
2012-07-01
|
| Series: | تولید گیاهان زراعی |
| Online Access: | https://ejcp.gau.ac.ir/article_301_746af975df22fa360b55296a9b579504.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | بنابر گزارشهای متناقض محققان، پنجهها ممکن است بر روی عملکرد گندم تأَثیر مثبت یا منفی داشته باشند، لذا این آزمایش بهمنظور بررسی نقش پنجهها بر عملکرد گندم در دو فاصله ردیف کاشت 5/12 و 25 سانتیمتر و چهار تراکم 125، 250، 375 و 500 بوته در مترمربع در شرایط کشت دیم و خاک شور در مزرعه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در منطقه انبارالوم در سال زراعی 1387-1388 انجام شد. نتایج نشان داد که افزایش فاصله ردیف تأثیری بر تعداد سنبله بارور در متر مربع نداشت، ولی با افزایش فاصله ردیف مجموع ماده خشک و عملکرد دانه و عملکرد ساقههای اصلی در هکتار (حدود 200 کیلوگرم) افزایش یافت. افزایش تراکم سبب افزایش تعداد سنبله بارور در مترمربع، مجموع ماده خشک و عملکرد در هکتار شد. همچنین عملکرد ساقههای اصلی در تراکم 375 بوته حدود 120 درصد بیش از عملکرد در تراکم 125 بوته در مترمربع بود و تراکم بیشتر تأثیر معنیداری بر آن نداشت، برعکس، عملکرد پنجهها و شاخص برداشت ساقههای اصلی با افزایش تراکم کاهش یافت. برهمکنش فاصله ردیف و تراکم بر تعداد پنجه در مترمربع، درصد پنجههای بارور، سهم ماده خشک تولید شده توسط پنجهها و ساقههای اصلی نشان داد که بیشترین اختلاف بین دو فاصله ردیف در تراکم 250 بوته در مترمربع وجود داشت و با افزایش تراکم اختلاف بین دو فاصله ردیف کاهش یافت، اما اختلاف شاخص برداشت پنجهها در بین دو فاصله ردیف در تراکم 125 بوته در مترمربع بیشتر بود. در مجموع نتاج نشان داد که پنجهها بر عملکرد دانهی گندم در شرایط این آزمایش تأثیر منفی دارند، لذا اتکا به تولید پنجهها در این شرایط اشتباه و سبب عدم استفادهی بهینه از منابع، بهویژه رطوبت خواهد شد. در نتیجه برای جلوگیری از این هدر رفت منابع، افزایش تراکم تعداد بوته در واحد سطح تا 375 بوته در مترمربع و استفاده از فاصله ردیف 25 سانتیمتر، سبب کاهش سهم ماده خشک تولید شده توسط پنجهها شده و در نتیجه حداقل تلفات رطوبت از طریق پنجهها اتفاق خواهد افتاد و در مقابل رطوبت بیشتری در اختیار ساقههای اصلی قرار گرفته و حداکثر بهروری و حداکثر عملکرد دانه حاصل میشود. |
|---|---|
| ISSN: | 2008-739X 2008-7403 |