تفسیر منظوم صوفیانه: ادعای تداوم وحی در زبان فارسی

قرن دهم هجری قمری آغاز شکل گیری جریان ادبی تفسیرنویسی قرآن به نظم فارسی است. این جریان تا کنون ادامه یافته و در عصر قاجار رواج بیشتری داشته است. برخی از این آثار به صورت مستقیم و برخی غیرمستقیم چونان قرآن مدعی اعجازند. محمل این ادعا نظم عروضی فارسی است؛ نظمی که تابع قرآن و در تفاهم با آن شکل گرفته ا...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: محمد محمدی, محمود فتوحی رودمعجنی
Format: Article
Language:Avestan
Published: University of Tabriz 2023-02-01
Series:زبان و ادب فارسی
Subjects:
Online Access:https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_16010_004bf99f102bf5f4595df059ba16488d.pdf
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
_version_ 1832571944460877824
author محمد محمدی
محمود فتوحی رودمعجنی
author_facet محمد محمدی
محمود فتوحی رودمعجنی
author_sort محمد محمدی
collection DOAJ
description قرن دهم هجری قمری آغاز شکل گیری جریان ادبی تفسیرنویسی قرآن به نظم فارسی است. این جریان تا کنون ادامه یافته و در عصر قاجار رواج بیشتری داشته است. برخی از این آثار به صورت مستقیم و برخی غیرمستقیم چونان قرآن مدعی اعجازند. محمل این ادعا نظم عروضی فارسی است؛ نظمی که تابع قرآن و در تفاهم با آن شکل گرفته است. پژوهش پیش رو مدعای مزبور را با مطالعۀ تفاسیر برجستۀ منظوم به ویژه تفسیر صفی (1308ق) که همۀ قرآن را در بر گرفته؛ مورد بررسی قرار داده و در پی پاسخ به این سؤالات است: ادعای اعجاز نظم در ساحت تفسیر با چه انگیزه ای صورت پذیرفته یا چه عواملی بستر چنین مدعایی را فراهم آورده است؟ آیا این رویه به گسترش سنت تفسیری صوفیانه انجامیده یا صرفاً در حد یک مدعاست؟ دریافت وحی یا الهام در ضمن عمل تفسیر چگونه ممکن است؟ از آنجا که اصل کنش تفسیر در چارچوب یک متن مقدس است آن متن چگونه می تواند محمل تجربۀ دینی و زمینۀ دریافت الهامات وحیانی برای عارف شود؟
format Article
id doaj-art-936e86c60db443188fe4c9e9284c903b
institution Kabale University
issn 2251-7979
2676-6779
language Avestan
publishDate 2023-02-01
publisher University of Tabriz
record_format Article
series زبان و ادب فارسی
spelling doaj-art-936e86c60db443188fe4c9e9284c903b2025-02-02T12:13:17ZaveUniversity of Tabrizزبان و ادب فارسی2251-79792676-67792023-02-017524610312210.22034/perlit.2023.53278.337816010تفسیر منظوم صوفیانه: ادعای تداوم وحی در زبان فارسیمحمد محمدی0محمود فتوحی رودمعجنی1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانگروه آموزشی زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانقرن دهم هجری قمری آغاز شکل گیری جریان ادبی تفسیرنویسی قرآن به نظم فارسی است. این جریان تا کنون ادامه یافته و در عصر قاجار رواج بیشتری داشته است. برخی از این آثار به صورت مستقیم و برخی غیرمستقیم چونان قرآن مدعی اعجازند. محمل این ادعا نظم عروضی فارسی است؛ نظمی که تابع قرآن و در تفاهم با آن شکل گرفته است. پژوهش پیش رو مدعای مزبور را با مطالعۀ تفاسیر برجستۀ منظوم به ویژه تفسیر صفی (1308ق) که همۀ قرآن را در بر گرفته؛ مورد بررسی قرار داده و در پی پاسخ به این سؤالات است: ادعای اعجاز نظم در ساحت تفسیر با چه انگیزه ای صورت پذیرفته یا چه عواملی بستر چنین مدعایی را فراهم آورده است؟ آیا این رویه به گسترش سنت تفسیری صوفیانه انجامیده یا صرفاً در حد یک مدعاست؟ دریافت وحی یا الهام در ضمن عمل تفسیر چگونه ممکن است؟ از آنجا که اصل کنش تفسیر در چارچوب یک متن مقدس است آن متن چگونه می تواند محمل تجربۀ دینی و زمینۀ دریافت الهامات وحیانی برای عارف شود؟https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_16010_004bf99f102bf5f4595df059ba16488d.pdfتفاسیر منظومنظمِ تفسیرتداوم وحیاعجاز نظم
spellingShingle محمد محمدی
محمود فتوحی رودمعجنی
تفسیر منظوم صوفیانه: ادعای تداوم وحی در زبان فارسی
زبان و ادب فارسی
تفاسیر منظوم
نظمِ تفسیر
تداوم وحی
اعجاز نظم
title تفسیر منظوم صوفیانه: ادعای تداوم وحی در زبان فارسی
title_full تفسیر منظوم صوفیانه: ادعای تداوم وحی در زبان فارسی
title_fullStr تفسیر منظوم صوفیانه: ادعای تداوم وحی در زبان فارسی
title_full_unstemmed تفسیر منظوم صوفیانه: ادعای تداوم وحی در زبان فارسی
title_short تفسیر منظوم صوفیانه: ادعای تداوم وحی در زبان فارسی
title_sort تفسیر منظوم صوفیانه ادعای تداوم وحی در زبان فارسی
topic تفاسیر منظوم
نظمِ تفسیر
تداوم وحی
اعجاز نظم
url https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_16010_004bf99f102bf5f4595df059ba16488d.pdf
work_keys_str_mv AT mḥmdmḥmdy tfsyrmnẓwmṣwfyạnhạdʿạytdạwmwḥydrzbạnfạrsy
AT mḥmwdftwḥyrwdmʿjny tfsyrmnẓwmṣwfyạnhạdʿạytdạwmwḥydrzbạnfạrsy