SEMERKANDİ SONRASI OSMANLI ARGÜMANTASYON TEORİSİ: SAÇAKLIZÂDE'DE SÂİL
Diyalektik söylemin (cedel) klasik İslam düşünce tarihinde teoloji, felsefe, hukuk, dilbilgisi ve şiire etki etmesinde iki yüz yıldan fazla bir süreden sonra (onuncu ve on ikinci yüzyıl boyunca), Semerkandi, âdâbü'l-bahs ve'l-münâzara bilimini ortaya çıkarmıştır. Semerkandi'nin kendis...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Türk Felsefe Derneği
2013-07-01
|
| Series: | Felsefe Dünyası |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1486709 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Diyalektik söylemin (cedel) klasik İslam düşünce tarihinde teoloji, felsefe, hukuk, dilbilgisi ve şiire etki etmesinde iki yüz yıldan fazla bir süreden sonra (onuncu ve on ikinci yüzyıl boyunca), Semerkandi, âdâbü'l-bahs ve'l-münâzara bilimini ortaya çıkarmıştır. Semerkandi'nin kendisinden önceki cedel ve hilaf metotlarını sentezleyerek ortaya koyduğu bu yeni söylem, Osmanlı düşünürleri tarafından büyük bir çoğunlukla kabul edilmiş ve üzerinde çalışılmıştır. Larry B. Miller, Semerkandi'den sonraki Osmanlı ilim adamlarının Semerkandi'nin ortaya koymuş olduğu argümantasyon teorisinin ötesinde yeni bir şey söylemediğini iddia etmektedir. Bu makalenin amacı, Saçaklızâde'de argümantasyon teorisinin iki önemli unsurundan bir olan sâil'i (soru soran) mercek altına yatırıp Lary Miller'in tezinin sağlamlığını tartışmaya açmaktır. |
|---|---|
| ISSN: | 1301-0875 |