„Chciałem zejść z pomnika, najkrócej mówiąc”. „Poznań 56” Filipa Bajona
Tekst jest próbą wyjścia poza obszar tzw. kina rozrachunkowego z dziecięcym bohaterem, w którym dzieło Bajona było zazwyczaj lokowane (obok Niedzielnych igraszek Roberta Glińskiego, Dreszczy Wojciecha Marczewskiego czy Cwału Krzysztofa Zanussiego). Zdaniem autorki dziecko jest w Poznaniu 56 „zaledw...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2012-06-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2865 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Tekst jest próbą wyjścia poza obszar tzw. kina rozrachunkowego z dziecięcym bohaterem, w którym dzieło Bajona było zazwyczaj lokowane (obok Niedzielnych igraszek Roberta Glińskiego, Dreszczy Wojciecha Marczewskiego czy Cwału Krzysztofa Zanussiego). Zdaniem autorki dziecko jest w Poznaniu 56 „zaledwie” elementem strategii, do której najlepszym komentarzem są słowa reżysera: Chciałem zejść z pomnika, najkrócej mówiąc. Przyjęta przez Bajona demitologizacyjna strategia stała się przyczyną „rozminięcia” intencji autorskiej z oczekiwaniami społecznymi (potrzeba faktografii i konsolacji). Autorka poszukuje śladów owego „rozminięcia” w recenzjach towarzyszących pierwszym pokazom filmu. Bardzo ważnym kontekstem interpretacyjnym dla filmu Bajona jest tradycja tzw. filmu rocznicowego ukształtowana w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Zdaniem autorki Bajon realizuje przyjętą strategię walki z patriotyczno-religijnym kiczem charakteryzującym tzw. filmy rocznicowe w dużej mierze za pomocą nietypowych dla tego typu filmów rozwiązań formalnych. Można przyjąć, że pojawiające w Poznaniu 56 „Brechtowskie” chwyty formalne („ekran wewnętrzny”, ewidentne „cytaty”) są sposobem sygnalizowania dystansu nie tylko wobec historii, lecz także wobec sposobów jej filmowej prezentacji. Według autorki najdoskonalszym odzwierciedleniem stosunku Bajona do przeszłości jest zastosowana w filmie formuła „fotograficznego palimpsestu”. Poznań 56 nie jest (oczekiwanym) sprawozdaniem z czerwcowych wydarzeń, lecz sprawozdaniem z lektury „śladów” pozostawionych przez te wydarzenia w kulturze, głównie ikonicznej.
|
|---|---|
| ISSN: | 0452-9502 2719-2725 |