زیست ‏شناسی شته مومی کلم، Brevicoryne brassicae و زنبور پارازیتویید Diaeretiella rapae روی کلزای تلقیح شده با باکتری Bacillus subtilis، در شرایط آزمایشگاهی

باکتری­ های پروبیوتیک گیاهی می‌توانند با القای دفاع سیستمیک در گیاهان، روی برهم کنش ­های میان گیاه و حشرات، در سطوح مختلف تغذیه‌ای تاثیر بگذارند. در این تحقیق، تاثیر جدایه S باکتری پروبیوتیک  Bacillus subtilis روی آماره­ های جدول زندگی شته‌ مومی کلم،  Brevicoryne brassicae، و زنبور پارازیتویید آن،  ...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: سمیه کرمیان, عباسعلی زمانی, روح اله شریفی, محسن سعیدی
Format: Article
Language:English
Published: University of Tabriz 2024-09-01
Series:پژوهش های کاربردی در گیاهپزشکی
Subjects:
Online Access:https://arpp.tabrizu.ac.ir/article_18071_74e12e8935b981d53aba9f7772fa4871.pdf
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:باکتری­ های پروبیوتیک گیاهی می‌توانند با القای دفاع سیستمیک در گیاهان، روی برهم کنش ­های میان گیاه و حشرات، در سطوح مختلف تغذیه‌ای تاثیر بگذارند. در این تحقیق، تاثیر جدایه S باکتری پروبیوتیک  Bacillus subtilis روی آماره­ های جدول زندگی شته‌ مومی کلم،  Brevicoryne brassicae، و زنبور پارازیتویید آن،  Diaeretiella rapae، در گیاه کلزا مورد مطالعه قرار گرفت. بر­اساس نتایج به دست آمده، کاربرد باکتری پروبیوتیک، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) شته‌ را به طور معنی ­داری کاهش داد. مقادیر نرخ ذاتی افزایش جمعیت شته در تیمارهای شاهد و باکتری به ترتیب 012/0 ± 302/0 و 007/0 ± 237/0 (بر روز) و نرخ خالص تولیدمثل به ترتیب 90/1 ± 60/16 و 60/2 ± 71/33 (نتاج/فرد) به‏ دست آمد. در مورد زنبور پارازیتویید، به استثنای میانگین طول دوره یک نسل (T)، سایر آماره­ های جدول زندگی در حضور و یا عدم حضور جدایه S باکتری تفاوت معنی­ داری نداشتند. هم‏چنین تبادلات گازی کلزای شاهد و تلقیح ‌شده با جدایه ­هایS ، GBO3، INR7، AS و BS باکتری B. subtilis اندازه‌گیری شد که بر این اساس بیش‏ترین و کمترین نرخ فتوسنتز در تیمارهایS  و AS ، به ترتیب برابر با 66/21 و 91/5 میکرومول دی اکسیدکربن بر متر مربع در ثانیه محاسبه گردید. بر اساس نتایج حاصل، جدایه S باکتری B. subtilis، از طریق کاهش ظرفیت شته مومی کلم برای افزایش جمعیت، می­ تواند در برنامه‌های مدیریت تلفیقی آن موثر واقع شود.
ISSN:2383-1855
2717-3178