Trylogia Billa Douglasa i granice realizmu społecznego
Trylogia filmowa Billa Douglasa (My Childhood, My Ain Folk, My Way Home) opowiada historię samego reżysera, stanowi niejako filmową wersję wspomnień z jego traumatycznego dzieciństwa. W tym sensie, odtwarzając na ekranie owe wspomnienia, powracając do tych samych miejsc, przywołując ludzi i zdarzen...
Saved in:
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2011-12-01
|
Series: | Kwartalnik Filmowy |
Subjects: | |
Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2891 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Summary: | Trylogia filmowa Billa Douglasa (My Childhood, My Ain Folk, My Way Home) opowiada historię samego reżysera, stanowi niejako filmową wersję wspomnień z jego traumatycznego dzieciństwa. W tym sensie, odtwarzając na ekranie owe wspomnienia, powracając do tych samych miejsc, przywołując ludzi i zdarzenia, Douglas kreuje przekaz dokumentalny – bo każde z ujęć dokumentuje scenę wyrytą w pamięci. Będąc dziełem skrajnie osobistym, trylogia łączy niezwykle subiektywny ton opowiadania z tropami kojarzonymi z konwencją realizmu społecznego. Opowieść Douglasa w równym stopniu jest historią małego chłopca z biednego górniczego miasteczka, jak i oskarżeniem pewnego układu społecznego, który skazał owego chłopca na taką a nie inną egzystencję. Autorka próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie, czy formuła realizmu społecznego i skrajny subiektywizm przekazu nie wykluczają się wzajemnie. Odpowiedzią może być koncepcja artystycznego kina społecznego, w którym godzą się owe pozorne sprzeczności.
|
---|---|
ISSN: | 0452-9502 2719-2725 |