تنش شوری ملایم و تاثیر آن بر افزایش ظرفیت حفظ آب برگ گیاهان کشت بافتی گردوی ایرانی در طول پسابیدگی
سابقه و هدف: با توجه به اینکه گیاهان کشت بافتی به مدت طولانی در درون شیشه در شرایط محیطی غیرمعمول قرار می‌گیرند، این شرایط متفاوت (رطوبت نسبی بالا، غلظت کم CO2 در طول دوره نوری، غلظت بالای اتیلن و جریان هوای محدود) باعث توسعه برگ-های ضعیف (دارای لایه اپی‌کوتیکولی بسیار نازک) و کاهش عملکرد روزنه شده...
Saved in:
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
2021-06-01
|
| Series: | Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://jopp.gau.ac.ir/article_5609_bbc05d86c164540d5c16b7045361cb2b.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | سابقه و هدف: با توجه به اینکه گیاهان کشت بافتی به مدت طولانی در درون شیشه در شرایط محیطی غیرمعمول قرار می‌گیرند، این شرایط متفاوت (رطوبت نسبی بالا، غلظت کم CO2 در طول دوره نوری، غلظت بالای اتیلن و جریان هوای محدود) باعث توسعه برگ-های ضعیف (دارای لایه اپی‌کوتیکولی بسیار نازک) و کاهش عملکرد روزنه شده که منجر به افزایش تلفات گیاهچه‌ها پس از انتقال به شرایط برون شیشه‌ای می‌شود. از آنجایی که تنظیم اسمزی می‌تواند واکنش روزنه را بهبود ببخشد، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تنش شوری به ویژه تنش شوری ملایم، در شرایط درون شیشه‌ای بر کاهش پسابیدگی برگ گیاهان کشت بافتی گردو در شرایط برون شیشه‌ای طراحی و اجرا شد.مواد و روش‌ها: این پژوهش به صورت آزمایشگاهی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. برای اعمال تیمار شوری از نمک NaCl در سه غلظت 0، 5 و 10 دسی زیمنس بر متر استفاده شد، پس از پایان یافتن دوره تنش، صفات مربوط به مورفولوژی روزنه، میزان نرخ تعرق و میزان نسبی آّب (RWC)، صفات مورفولوژیکی (ارتفاع ساقه، سطح ویژه برگ، شاخص آسیب شوری، سطح وزنی برگ و میزان آبدار بودن برگ) و صفات فیزیولوژیکی (شاخص کلروفیل، پتانسیل اسمزی، مقدار پرولین وگلایسین بتائین) در گیاهچه‌های کشت بافتی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت.یافته‌ها: طبق نتایج به دست آمده از آزمایش حاضر، در اثر تنش شوری، غلظت پایین تنش شوری (5 دسی زیمنس)، منجر به کاهش میزان نرخ تعرق و افزایش RWC در گیاهچه‌های کشت بافتی گردو شد. همچنین خصوصیات روزنه‌ای از جمله طول و عرض روزنه و طول و عرض شکاف روزنه کاهش یافت و منجر به بسته‌تر شدن روزنه‌ها شد. شاخص آسیب شوری و اسمولیت‌های پرولین و گلایسین بتائین با افزایش شدت تنش افزایش نشان دادند و پتانسیل اسمزی منفی‌تر شد. اگر چه ارتفاع ساقه در تیمارهای مختلف شوری و شاهد اختلاف معنی‌داری نداشت اما برای شاخص کلروفیل و سطح ویژه برگ (SLA) در غلظت‌های 5 و 10 دسی زیمنس NaCL در مقایسه با شاهد کاهش معنی دار و برای سطح وزنی برگ (LMA) و میزان آبدار بودن برگ (LS) افزایش معنی‌دار مشاهده شد.نتیجه‌گیری: با توجه به نقش تنش شوری در تنظیم اسمزی، غلظت‌های پایین این تیمار می‌تواند از طریق تاثیر بر مورفولوژی روزنه و بهبود روابط آب منجر به افزایش ظرفیت حفظ آب گیاهان کشت بافتی در شرایط برون شیشه‌ای طی مرحله انتقال و سازگارسازی گردد. طبق نتایج این پژوهش غلظت 5 دسی زیمنس تنش شوری، در مقایسه با غلظت 10 دسی زیمنس، تاثیر تنش‌زای کمتری روی گیاهچه‌های کشت بافتی داشت و همزمان باعث کاهش تعرق و افزایش RWC و در نهایت افزایش ظرفیت حفظ آب و کاهش پسابیدگی گیاهچه‌های کشت بافتی گردو در طول پسابیدگی شد که نشانگر تاثیر مثبت آن در سازگارسازی درون شیشه‌ای گیاهان کشت بافتی گردو پیش از انتقال بود. |
|---|---|
| ISSN: | 2322-2050 2322-2778 |