تاثیر مالچ پلاستیکی قرمز بر ویژگیهای کیفی و فعالیت آنتیاکسیدانی ارقام مختلف توت فرنگی
چکیده سابقه و هدف: استفاده از مالچها، به ویژه مالچهای پلاستیکی نه تنها سبب زودرسی میوه، بلکه در افزایش مقدار محصول، کیفیت میوه، عطر و طعم آن موثر است. مالچ پلاستیکی افزون بر افزایش باردهی و کیفیت میوه سبب کاهش تلفات آب از راه تبخیر، جلوگیری از رشد علفهای هرز و در نهایت کاهش مصرف شیمیایی میشود. ه...
Saved in:
Main Authors: | , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
2018-11-01
|
Series: | Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī |
Subjects: | |
Online Access: | https://jopp.gau.ac.ir/article_4358_38977ca036657db47e2c4284dcd35a06.pdf |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Summary: | چکیده سابقه و هدف: استفاده از مالچها، به ویژه مالچهای پلاستیکی نه تنها سبب زودرسی میوه، بلکه در افزایش مقدار محصول، کیفیت میوه، عطر و طعم آن موثر است. مالچ پلاستیکی افزون بر افزایش باردهی و کیفیت میوه سبب کاهش تلفات آب از راه تبخیر، جلوگیری از رشد علفهای هرز و در نهایت کاهش مصرف شیمیایی میشود. هدف از این پژوهش،بررسی تاثیر مالچ پلاستیکی قرمز بر ویژگیهای کیفی و فعالیت آنتیاکسیدانی سه رقم مختلف توتفرنگی است. مواد و روشها: در این پژوهش، به منظور بررسی تاثیر مالچ پلاستیکی قرمز بر خصوصیات کیفی ارقام مختلف میوه توتفرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمار آزمایشی شامل (سه رقم کاماروسا، سیلوا و گاویتا) در سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال زراعی 94-1393 انجام شد. میوهها، بسته به سرعت رسیدگی در یک دوره زمانی 4 روزه برداشت شدند و پس از هر برداشت، میوههای هر بوته به دقت توزین شد فعالیت آنتیاکسیدانی، ترکیبات فنلی و فلاونوئید میوه اندازهگیری شد. دادههای به دست آمده در پایان آزمایش، با بهرهگیری از نرم افزار SAS تجزیه و از آزمون SNK برای مقایسه میانگینها استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد، مالچ پلاستیکی قرمز اثر معنیداری بر عملکرد وزن میوه و خصوصیات کیفی میوه در سه رقم توت فرنگی داشت. بهطوریکه عملکرد وزن میوه توتفرنگی رقم سیلوا (35/17859 گرم در بوته) بیش از دو رقم دیگر بود. بیشترین عملکرد کل تعداد میوه در رقم سیلوا (1767) و کمترین آن مربوط به رقم گاویتا (798) بود. میزان آنتوسیانین میوه در رقمهای کاماروسا و گاویتا به ترتیب با ( mg/100g56/80) و (mg/100g 2/77) بالاتر از رقم سیلوا (mg/100g 26/69) بود، اما تفاوت معنی داری میان این دو رقم دیده نشد. محتوای فنل کل و فلاونوئید میوه رقم کاماروسا به ترتیب با مقادیر ( mg/g53/55) و (mg/g16/60) نسبت به دو رقم دیگر بالاتر بود. همچنین نتایج نشان داد که، مالچ پلاستیکی قرمز اثر معنیداری بر فعالیت آنتی-اکسیدانی(IC50)سه رقم مختلف، نداشت. نتیجهگیری: بر پایه یافتههای این پژوهش، عملکرد کل میوه توتفرنگی در رقم سیلوا در مقایسه با ارقام کاماروسا و گاویتا، بالاتر بود. همچنین بالاتر بودن محتوای آنتوسیانین کل، محتوای فنل و فلاونوئید میوه توتفرنگی رقم کاماروسا در مقایسه با دیگرارقام را میتوان به پتانسیل ژنتیکی رقم کاماروسا و کیفیت نور بازتابی از مالچ قرمز نسبت داد. در این پژوهش گمان براین است که، پتانسیل ژنتیکی مطلوب ارقام و کیفیت محیط نوری پیرامونی گیاه، نقش بسزایی را در افزایش کیفیت میوه توتفرنگی ایفا میکند. |
---|---|
ISSN: | 2322-2050 2322-2778 |