بررسی اثر کاربرد ترکیبی علفکشهای پیش‌کاشت و پس‌رویشی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم
سابقه و هدف: گندم (Triticum aestivum L.) یکی از مهم‌ترین غلات پاییزه در خوزستان و غذای اصلی میلیون‌ها نفر در ایران و سراسر جهان می‌باشد. بدون در نظر گرفتن دیگر راه‌های افزایش عملکرد محصول گندم، کنترل علف‌های هرز یکی از عوامل مهم در افزایش کمی و کیفی آن است. یکی از راهکارهای بهبود عملکرد گندم به ویژه...
Saved in:
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
2023-09-01
|
| Series: | Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://jopp.gau.ac.ir/article_6665_6c25fadf4b2142d7ebea5274c7df3a46.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | سابقه و هدف: گندم (Triticum aestivum L.) یکی از مهم‌ترین غلات پاییزه در خوزستان و غذای اصلی میلیون‌ها نفر در ایران و سراسر جهان می‌باشد. بدون در نظر گرفتن دیگر راه‌های افزایش عملکرد محصول گندم، کنترل علف‌های هرز یکی از عوامل مهم در افزایش کمی و کیفی آن است. یکی از راهکارهای بهبود عملکرد گندم به ویژه در خوزستان، جلوگیری از طغیان و مدیریت علف‌های هرز و کاهش رقابت آن با گیاه گندم می‌باشد. در گندم، وابستگی به علفکشهای پس‌رویشی برای کنترل علف‌های هرز وجود دارد و باید به گونه‌ای منطقی استفاده شود که این دسته از مشکلات به حداقل خود برسد. این پژوهش به منظور بررسی و مقایسه الگوی‌های استفاده از علفکشهای پیش‌رویشی و پس‌رویشی بر عملکرد گندم انجام شد. مواد و روش‌ها: به منظور بررسی اثر علفکشهای پیش‌رویشی و پس‌رویشی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم، پژوهشی مزرعه‌ای به‌صورت طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 99-1398 در مزرعه شماره یک گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. تیمارهای این آزمایش شامل؛ بدون کنترل، وجین دستی (30 و 60 روز بعد از کاشت)، پندیمتالین+آتلانتیس، پندیمتالین+متریبوزین، تریفلورالین+آتلانتیس، تریفلورالین+متریبوزین، پندیمتالین+توفوردی، تریفلورالین+توفوردی، کشت مخلوط ماش سبز+توفوردی و توفوردی بود. رقم گندم مورد مطالعه در این پژوهش رقم مهرگان بود. علفکش تریفلورالین به صورت پیش کاشت و پندیمتالین به صورت پیش‌رویشی مصرف شد. عملکرد و اجزای عملکرد دانه از سطحی معادل دو متر مربع انتخاب و محاسبه گردید. یافته‌ها: روش‌های کنترلی وجین دستی و پندیمتالین+آتلانتیس تأثیر مثبت بر افزایش وزن هزار دانه و تیمار تریفلورالین+ توفوردی تأثیر منفی بر وزن هزار دانه داشتند. بررسی تغییرات عملکرد دانه گندم در بین سطوح کنترل علف‌های هرز نشان داد که سطوح تیماری وجین دستی و پندیمتالین+آتلانتیس به ترتیب دارای میانگین عملکرد دانه 86/3و 93/3، تن در هکتار بودند که نسبت به شاهد بیشتر ولی در دیگر تیمارهای علفکشی، عملکرد دانه کمتری مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده استفاده از علفکش پیش کاشتی پندیمتالین به همراه علفکش آتلانتیس و متریبوزین منجر به افزایش عملکرد نسبت به تیمار شاهد و مصرف علفکش تریفلورالین گردید. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که تیمارهای وجین دستی، 750 گرم در هکتار پندیمتالین + 5/1 لیتر در هکتار آتلانتیس، به واسطه کاهش میزان تداخل علف‌های هرز و افزایش میزان جذب عناصر غذایی، سبب بهبود خصوصیات رشدی و عملکردی گندم شدند. در مقابل، سه تیمار کنترلی یک کیلوگرم در هکتار تریفلورالین + 5/1 لیتر آتلانتیس، یک کیلوگرم در هکتار تریفلورالین + 200 گرم متریبوزین و یک کیلوگرم تریفلورالین + 5/1 لیتر در هکتار توفوردی تأثیر منفی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم داشته و سبب افت معنی‌دار این صفت نسبت به شرایط شاهد شدند. |
|---|---|
| ISSN: | 2322-2050 2322-2778 |