Zza zamkniętych drzwi. Spektakl kobiecości Petry von Kant
Chludzińska analizuje film Gorzkie łzy Petry von Kant (Die Bitteren Tränen der Petra von Kant, reż. Rainer Werner Fassbinder, 1972), zauważając, że zwykle dostrzega się fakt, iż reżyser powraca w nim do dręczących go tematów z poprzednich produkcji. Tymczasem – jak twierdzi autorka – Gorzkie łzy… s...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2012-09-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2821 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Chludzińska analizuje film Gorzkie łzy Petry von Kant (Die Bitteren Tränen der Petra von Kant, reż. Rainer Werner Fassbinder, 1972), zauważając, że zwykle dostrzega się fakt, iż reżyser powraca w nim do dręczących go tematów z poprzednich produkcji. Tymczasem – jak twierdzi autorka – Gorzkie łzy… są warte uwagi jako wyrazista esencja Fassbinderowskich obsesji, a także jako wywrotowe podejście do bliskich mu idei teatru Bertolta Brechta. W filmie tym reżyser całkowicie radykalizuje przestrzeń, sprowadza ją do niewielkiego pokoju. Zamykając postaci w ciasnym wnętrzu, pozwala na stopniowe zagęszczanie atmosfery, podsycanie napięcia. Z jednej strony intensyfikuje uwagę widza, kierując ją na najmniejsze nawet elementy wystroju i wyglądu osób, a z drugiej przesuwa akcent na dialogi. Czynność zamykania czy ograniczania dotyczy nie tylko przestrzeni, ale także innych aspektów filmowej opowieści. W równym stopniu odnosi się do kwestii genderowych (zamknięcie w przymusie odgrywania kobiecości), wnika w sferę choroby (bycie w stanie obezwładnienia), czy też kieruje toksyczną, zaborczą miłością (relacja podporządkowania). Te wszystkie poziomy (figury) zamknięcia są tym bardziej widoczne w obrębie wyizolowanej przestrzeni.
|
|---|---|
| ISSN: | 0452-9502 2719-2725 |