تأثیر مصرف دوز متوسط مکمل کافئین بر استقامت و قدرت عضلانی ورزشکاران

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر مصرف دوز متوسط کافئین در یک جلسه بر عملکرد استقامتی و قدرتی مردان ورزشکار می‌باشد.روش کار:  روش پژوهش نیمه تجربی می باشد. جامعه‌ی آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان پسر فعال دانشگاه آزاد در سا۳97 تشکیل دادند. نمونه آماری ۶۰ مرد ورزشکار (سن: 39±/63/19 سال؛ وزن: 63/...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: سید مهدی رضوی دهکردی
Format: Article
Language:fas
Published: Mashhad University of Medical Sciences 2024-07-01
Series:Majallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad.
Subjects:
Online Access:https://mjms.mums.ac.ir/article_24657_3cf8907ea15137d8f30faf7ae57e6267.pdf
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر مصرف دوز متوسط کافئین در یک جلسه بر عملکرد استقامتی و قدرتی مردان ورزشکار می‌باشد.روش کار:  روش پژوهش نیمه تجربی می باشد. جامعه‌ی آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان پسر فعال دانشگاه آزاد در سا۳97 تشکیل دادند. نمونه آماری ۶۰ مرد ورزشکار (سن: 39±/63/19 سال؛ وزن: 63/7±90/68 کیلوگرم؛ قد: 81/5±45/175 سانتی‌متر؛ درصد چربی: 42/2±01/8 درصد) به‌صورت تصادفی انتخاب و بر اساس رشته ورزشی خود به دو گروه ۳۰ نفری استقامتی یا قدرتی تقسیم شدند. آزمودنی‌ها در تلاش جداگانه به‌صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا کردند. در تلاش اول آزمودنی‌ها، آزمون دویدن تا واماندگی را با ۸۰ درصد ضربان قلب ذخیره (گروه استقامتی)، یک تکرار بیشینه (IRM) و همچنین استقامت عضلانی (تعداد تکرار تا خستگی با ۶۰ درصد 1RM) برای دو حرکت پرس سینه و پرس پا (گروه قدرتی) اجرا کردند. به دنبال یک هفته استراحت آزمودنی‌ها برای دومین مرحله آزمون به آزمایشگاه بازگشتند و به‌صورت جور شده از نظر Vo2max (گروه استقامتی و قدرت بیشینه) گروه قدرتی در دو گروه کافئین یا دارونما قرار گرفتند. در یک طرح یک سویه کور و یک ساعت پس از مصرف کپسول‌های حاوی ۶ میلی‌گرم کافئین یا دارونما (نشاسته) به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، مدت‌زمان دویدن تا واماندگی، قدرت عضلانی و استقامت عضلانی آزمودنی‌ها برای دو حرکت پرس سینه و پرس پا ثبت شد. نتایج تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها با آزمون t مستقل و وابسته و در سطح معنی‌داری (05/0≥P) انجام گرفتنتایج: در گروه کافئین مدت‌زمان دویدن و همچنین تعداد تکرار با ۶۰ درصد IRM برای دو حرکت پرس سینه و پرس پا نسبت به مرحله پیش‌آزمون افزایش معنی‌داری نشان داد (05/0≥P) در حالی که در گروه دارونما تغییرات معنی‌داری مشاهده نشد (05/0≤P). تغییرات مدت‌زمان دویدن، تعداد تکرار پرس سینه و پرس پا آزمودنی‌ها در گروه کافئین در مقایسه با گروه دارونما از لحاظ آماری معنی‌دار بود (05/0≥P) اما تغییر معنی‌داری برای قدرت عضلانی آن‌ها مشاهده نشد (05/0≤ P).نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق چنین می‌توان گفت که دوز متوسط کافئین می‌تواند تأثیرات مثبتی بر عملکرد استقامتی بخصوص در شدت‌های بیشینه و همچنین بر برخی از پارامترهای قدرتی در شدت‌های متوسط داشته باشد.
ISSN:1735-4013
2008-2673