Studia nad muzyką Indonezji w Polsce i na świecie
Etnomuzykologię przyjęło się uważać za dyscyplinę anty-kanoniczną, chociaż zdecydowanie nie można zaprzeczyć istnieniu stałych obszarów zainteresowań – zarówno badawczych, jak i edukacyjnych (Danielson 2007). Do takich stałych obszarów zalicza się muzyka indonezyjska, a zwłaszcza jawajska, która ja...
Saved in:
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2016-03-01
|
Series: | Muzyka |
Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/m/article/view/3971 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Summary: | Etnomuzykologię przyjęło się uważać za dyscyplinę anty-kanoniczną, chociaż zdecydowanie nie można zaprzeczyć istnieniu stałych obszarów zainteresowań – zarówno badawczych, jak i edukacyjnych (Danielson 2007). Do takich stałych obszarów zalicza się muzyka indonezyjska, a zwłaszcza jawajska, która jako przedmiot badań funkcjonuje od czasów Jaapa Kunsta (pocz. XX w.). Jego prace z lat trzydziestych i czterdziestych położyły podwaliny pod subdyscyplinę studiów etnomuzykologicznych – studia nad muzyką indonezyjską oraz – w szerszym zakresie – nad sztukami performatywnymi Indonezji.
W Polsce zainteresowania badawcze muzyką indonezyjską – w porównaniu do badań na świecie, zwłaszcza w USA – znajdują się na początku swojej drogi, niemniej tego ich rozwój jest dynamiczny, ekspansywny i przyszłościowy.
Niniejszy artykuł systematyzuje domeny naukowych zainteresowań muzyką Indonezji, zwracając uwagę na te o największej i najmniejszej koncentracji badań. Autorka poddaje analizie przyczyny takiego stanu rzeczy, próbując nakreślić perspektywiczny plan dla polskich badań nad muzyką Indonezji.
|
---|---|
ISSN: | 0027-5344 2720-7021 |