Motyw autobiograficzny w filmach Michaela Moore’a
Michael Moore jest nie tylko jednym z najwybitniejszych, ale zarazem jednym z najbardziej kontrowersyjnych współczesnych reżyserów. Styl jego filmów można określić jako „heterogeniczny”, ponieważ są w nich wykorzystywane różnorodne wzorce stylistyczne, takie jak np. właściwe kinu dokumentalnemu try...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2011-03-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2996 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Michael Moore jest nie tylko jednym z najwybitniejszych, ale zarazem jednym z najbardziej kontrowersyjnych współczesnych reżyserów. Styl jego filmów można określić jako „heterogeniczny”, ponieważ są w nich wykorzystywane różnorodne wzorce stylistyczne, takie jak np. właściwe kinu dokumentalnemu tryby wyjaśniający czy uczestniczący. Klejsa analizuje filmy Moore’a, przyjmując założenie, że do dokumentów tych reżyser wplótł wątki autobiograficzne. Na poparcie tej tezy autor podejmuje się opisu zarówno wizualnych, jak i dźwiękowych aspektów filmów Moore’a. Przede wszystkim zwraca uwagę na zastosowanie narracji voice-over w wariancie pierwszoosobowym, co należy uznać za kluczowy element filmowego stylu Moore’a. Klejsa podkreśla także, że sceny zawierające materiały z rodzinnego archiwum reżysera (filmy i zdjęcia) budują silny autobiograficzny kontekst. W zakończeniu autor podejmuje kwestię autobiograficznych strategii kreowania statusu reżysera jako gwiazdy we współczesnym pejzażu medialnym.
|
|---|---|
| ISSN: | 0452-9502 2719-2725 |