بررسی اثر محلول‌پاشی قبل از برداشت کیتوسان و پوشش‌دهی تیمول بر کیفیت و عمر انبارمانی توت‌فرنگی ِ’رقم پاروس،

سابقه و هدف: ضایعات پس از برداشت میوه توت فرنگی به دلیل حساسیت فراوان به عوامل قارچی بالا بوده و باعث عمرانباری بسیار کوتاه این میوه با ‌ارزش و سودمند شده است. از سوی دیگر، کاربرد ترکیبات شیمیایی مصنوعی ضدقارچی به‌منظور افزایش ماندگاری این میوه نگرانی‌های فراوانی به دنبال داشته است. به همین دلیل است...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: زینب قاسمی ارشد, عبداله احتشام نیا, عیسی حزباوی, حسن مومیوند, مرتضی سلیمانی اقدم
Format: Article
Language:fas
Published: Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources 2023-12-01
Series:Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī
Subjects:
Online Access:https://jopp.gau.ac.ir/article_6174_a64dbf754dd40a186ac57e4eb92d4654.pdf
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:سابقه و هدف: ضایعات پس از برداشت میوه توت فرنگی به دلیل حساسیت فراوان به عوامل قارچی بالا بوده و باعث عمرانباری بسیار کوتاه این میوه با ‌ارزش و سودمند شده است. از سوی دیگر، کاربرد ترکیبات شیمیایی مصنوعی ضدقارچی به‌منظور افزایش ماندگاری این میوه نگرانی‌های فراوانی به دنبال داشته است. به همین دلیل استفاده از روش های ایمن برای کنترل فساد و حفظ کیفیت میوه‌ی توت‌فرنگی در زمان نگهداری ضروری است. امروزه استفاده از اسانس‌های روغنی طبیعی ضد‌میکروبی در‌ پوشش‌های خوراکی مورد توجه مصرف‌کنندگان قرار گرفته است. اسانس بدست آمده از گیاه آویشن دارای اثر ضد‌باکتریایی، ضد‌قارچی و ضد‌اکسیدانی بسیار زیادی است.مواد و روش‌ها: این پژوهش، به‌صورت آزمایش فاکتوریل، در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه آموزشی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان انجام شد. فاکتور اول، نوع مواد با غلظت‌های مختلف در پنج سطح شامل صفر، ۳/۰ درصد، ۶/۰ درصد، ترکیب کیتوسان با تیمول ۳/۰و ۶/۰درصد و فاکتور دوم زمان انبارداری در چهار سطح شامل صفر، ۹، ۱۸، ۲۷ روز پس از انباری بود. میوه‌های برداشت شده در شرایط دمای چهار درجه سانتی‌گراد و با رطوبت نسبی ۵±۹۰ درصد نگهداری و پارامترهایی مانند میزان کاهش وزن، pH ، سفتی بافت میوه، اسیدیته (TA)، مواد‌جامد‌محلول (TSS) و شاخص طعم، ویتامین ث، فنل و فلاونوئید، ماندگاری میوه (تعداد روز) در دوره انبارمانی، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که تاثیر نوع تیمار و مدت زمان انبارمانی بر تمام صفات مورد بررسی در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. میوه‌های تیمار شده با ترکیب کیتوسان و تیمول ۳/۰و ۶/۰ درصد از سفتی بافت، ویتامین ث، شاخص طعم، مواد فنولی و مقدار مواد جامد محلول بیشتر و ماندگاری بهتری نسبت به شاهد برخوردار بودند. در هر چهار زمان اندازه‌گیری، بالاترین میزان محتوای فنل، ویتامین ث و سفتی بافت مربوط به تیمار کیتوسان و تیمول ۳/۰ و ۶/۰ درصد و کمترین میزان مربوط به شاهد بود. سفتی بافت میوه طی انبارمانی به تدریج کاهش یافت، اما این روند در میوه‌های تیمار شده به طور قابل توجهی با سرعت کمتری مشاهده شد. نتیجه‌گیری کلی: با توجه به افزایش ۷ و ۹ روزه عمر پس از برداشت تیمار ترکیبی کیتوسان و تیمول ۳/۰ و ۶/۰ درصد در مقایسه با دیگر تیمارها و شاهد، از این رو کاربرد قبل از برداشت کیتوسان و کاربرد پوشش‌های خوراکی تیمول می‌تواند به عنوان یک راهبرد ایمن و کم هزینه جهت افزایش عمر پس از برداشت تو‌ت‌‌فرنگی رقم ’پاروس ‘ قابل توصیه باشد.
ISSN:2322-2050
2322-2778