Edwarda Goldsmitha krytyka nowożytnego paradygmatu postępu naukowo-technicznego
Etyka środowiskowa znajduje wielu zwolenników wśród filozofujących przyrodników. Interesujący głos w tym temacie zabiera Edward Goldsmith, który na bazie Hipotezy Gai Jamesa Lovelocka zbudował etykę biosferyczną. Goldsmith krytycznie odnosi się do paradygmatu nowożytnego przyrodoznawstwa, uznając go...
Saved in:
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
2017-09-01
|
Series: | Studia Ecologiae et Bioethicae |
Subjects: | |
Online Access: | https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/seb/article/view/6230 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
_version_ | 1832573545800007680 |
---|---|
author | Anita Ganowicz-Bączyk |
author_facet | Anita Ganowicz-Bączyk |
author_sort | Anita Ganowicz-Bączyk |
collection | DOAJ |
description | Etyka środowiskowa znajduje wielu zwolenników wśród filozofujących przyrodników. Interesujący głos w tym temacie zabiera Edward Goldsmith, który na bazie Hipotezy Gai Jamesa Lovelocka zbudował etykę biosferyczną. Goldsmith krytycznie odnosi się do paradygmatu nowożytnego przyrodoznawstwa, uznając go za błędny oraz kryzysotwórczy w relacji ludzkości z całą ekosferą. Za paradygmatem tym stoi określone rozumienie postępu ludzkości oraz konkretne założenia ontologiczne, aksjologiczne i etyczne (np. darwinizm społeczny, utylitaryzm etyczny). Goldsmith nazywa etykę stojącą za tymi przekonaniami etyką technosferyczną, poddaje krytyce jej założenia i przeciwstawia jej etykę biosferyczną. Jego zdaniem, etyka sprzyjająca realizacji celów Gai była obecna w pierwotnych społecznościach ludzkich. Wymagała ona od człowieka utrzymywania porządku kosmicznego, a zarazem dobrostanu jednostki i całej społeczności, poprzez podążanie właściwą Drogą, tzn. przestrzeganie określonych obowiązków oraz zachowań, szczególnie w obszarze rytuałów i życia religijnego. Dlatego, jak przekonuje Goldsmith, skutecznie chronić porządek ekosfery można wyłącznie w sposób religijny. Nie ma, jego zdaniem, bardziej niemoralnego przedsięwzięcia niż postęp, który wiedzie systematycznie do zastąpienia biosfery przez technosferę. Rozwój oparty o technikę prowadzi w sposób nieunikniony do destrukcji. Jeśli chcemy przetrwać jako gatunek – musimy powrócić do etyki biosferycznej. |
format | Article |
id | doaj-art-4e40dd3d77a2450cb95a37c493ed10c7 |
institution | Kabale University |
issn | 1733-1218 |
language | English |
publishDate | 2017-09-01 |
publisher | Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie |
record_format | Article |
series | Studia Ecologiae et Bioethicae |
spelling | doaj-art-4e40dd3d77a2450cb95a37c493ed10c72025-02-02T03:46:26ZengUniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w WarszawieStudia Ecologiae et Bioethicae1733-12182017-09-0115310.21697/seb.2017.15.3.04Edwarda Goldsmitha krytyka nowożytnego paradygmatu postępu naukowo-technicznegoAnita Ganowicz-Bączyk0Wydział Filozofii Chrześcijańskiej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w WarszawieEtyka środowiskowa znajduje wielu zwolenników wśród filozofujących przyrodników. Interesujący głos w tym temacie zabiera Edward Goldsmith, który na bazie Hipotezy Gai Jamesa Lovelocka zbudował etykę biosferyczną. Goldsmith krytycznie odnosi się do paradygmatu nowożytnego przyrodoznawstwa, uznając go za błędny oraz kryzysotwórczy w relacji ludzkości z całą ekosferą. Za paradygmatem tym stoi określone rozumienie postępu ludzkości oraz konkretne założenia ontologiczne, aksjologiczne i etyczne (np. darwinizm społeczny, utylitaryzm etyczny). Goldsmith nazywa etykę stojącą za tymi przekonaniami etyką technosferyczną, poddaje krytyce jej założenia i przeciwstawia jej etykę biosferyczną. Jego zdaniem, etyka sprzyjająca realizacji celów Gai była obecna w pierwotnych społecznościach ludzkich. Wymagała ona od człowieka utrzymywania porządku kosmicznego, a zarazem dobrostanu jednostki i całej społeczności, poprzez podążanie właściwą Drogą, tzn. przestrzeganie określonych obowiązków oraz zachowań, szczególnie w obszarze rytuałów i życia religijnego. Dlatego, jak przekonuje Goldsmith, skutecznie chronić porządek ekosfery można wyłącznie w sposób religijny. Nie ma, jego zdaniem, bardziej niemoralnego przedsięwzięcia niż postęp, który wiedzie systematycznie do zastąpienia biosfery przez technosferę. Rozwój oparty o technikę prowadzi w sposób nieunikniony do destrukcji. Jeśli chcemy przetrwać jako gatunek – musimy powrócić do etyki biosferycznej.https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/seb/article/view/6230etyka środowiskowaekocentryzmholizmbiosferaczłowiekEdward Goldsmith |
spellingShingle | Anita Ganowicz-Bączyk Edwarda Goldsmitha krytyka nowożytnego paradygmatu postępu naukowo-technicznego Studia Ecologiae et Bioethicae etyka środowiskowa ekocentryzm holizm biosfera człowiek Edward Goldsmith |
title | Edwarda Goldsmitha krytyka nowożytnego paradygmatu postępu naukowo-technicznego |
title_full | Edwarda Goldsmitha krytyka nowożytnego paradygmatu postępu naukowo-technicznego |
title_fullStr | Edwarda Goldsmitha krytyka nowożytnego paradygmatu postępu naukowo-technicznego |
title_full_unstemmed | Edwarda Goldsmitha krytyka nowożytnego paradygmatu postępu naukowo-technicznego |
title_short | Edwarda Goldsmitha krytyka nowożytnego paradygmatu postępu naukowo-technicznego |
title_sort | edwarda goldsmitha krytyka nowozytnego paradygmatu postepu naukowo technicznego |
topic | etyka środowiskowa ekocentryzm holizm biosfera człowiek Edward Goldsmith |
url | https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/seb/article/view/6230 |
work_keys_str_mv | AT anitaganowiczbaczyk edwardagoldsmithakrytykanowozytnegoparadygmatupostepunaukowotechnicznego |