Piszący pomnik. Autobiografizm jednostkowy i kolektywny w Zibaldone Giacoma Leopardiego
Niniejsza praca ma na celu analizę retrospekcji i „datowanych śladów” doświadczeń zawartych w intelektualnym dzienniku Giacoma Leopardiego oraz pragnie ukazać ich ewentualny związek z zagadnieniami natury społecznej. Odczytanie fragmentów Zibaldone pozwala na usytuowanie dzieła zarówno w obrębie roz...
Saved in:
Main Authors: | , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Lodz University Press
2024-12-01
|
Series: | Czytanie Literatury |
Subjects: | |
Online Access: | https://czasopisma.uni.lodz.pl/czytanieliteratury/article/view/22842 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Summary: | Niniejsza praca ma na celu analizę retrospekcji i „datowanych śladów” doświadczeń zawartych w intelektualnym dzienniku Giacoma Leopardiego oraz pragnie ukazać ich ewentualny związek z zagadnieniami natury społecznej. Odczytanie fragmentów Zibaldone pozwala na usytuowanie dzieła zarówno w obrębie rozważań o dzienniku jako gatunku, jak i o samej istocie refleksji autobiograficznej, ujawniającej własne strategie, formy i zdolności asymilacyjne wobec innych form literackich. Analizie poddana jest również tożsamość narracyjna (Paul Ricoeur) wyłaniająca w Zibaldone, gdzie biograf i autobiograf poprzez swoje opowieści bezustannie negocjują warunki, na jakich przebiegają granice samopoznania, jak i otaczającej rzeczywistości. Praca odczytuje elementy intersubiektywnego dialogu wspartego różnorodnością głosów i świadectw, jakie utkwiły w świadomości autora (rodzina, postacie historyczne, fikcyjne, współczesne autorowi). Praca stara się wskazać na elementy dzieła, które z jednej strony umożliwiają nieustanne ponawianie obietnicy auto-referencji w postaci mirror talk (Susanna Egan), z drugiej zaś na ujęcie konfliktu jednostki ze społeczeństwem, a w końcu zaproponowanie myśli ukierunkowanej na pogodzenie jej z szeroko rozumianym kolektywem. |
---|---|
ISSN: | 2299-7458 2449-8386 |