IZBORI U HRVATSKOJ 2020: KRAJ DVOPARTIZMA?
Od 2000. godine, dva velika politička bloka dominiraju partijskim sistemom Hrvatske: konzervativni, okupljen oko Hrvatske demokratske zajednice, odnosno levo-liberalni, okupljen oko Socijaldemokratske partije. Dinamika odnosa ove dve grupacije ukazuje na to da se osnovni politički rascep nalazi na l...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | deu |
| Published: |
Institute for Political Studies, Belgrade
2020-08-01
|
| Series: | Srpska Politička Misao |
| Online Access: | http://dx.doi.org/10.22182/spm.6822020.8 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| _version_ | 1832572672824836096 |
|---|---|
| author | Dejan Bursac |
| author_facet | Dejan Bursac |
| author_sort | Dejan Bursac |
| collection | DOAJ |
| description | Od 2000. godine, dva velika politička bloka dominiraju partijskim sistemom Hrvatske: konzervativni, okupljen oko Hrvatske demokratske zajednice, odnosno levo-liberalni, okupljen oko Socijaldemokratske partije. Dinamika odnosa ove dve grupacije ukazuje na to da se osnovni politički rascep nalazi na liniji podele levice i desnice. Treće opcije su s vremena na vreme uspevale da na kratak rok predstave izazov bipartizmu i ostvare relativno dobre izborne rezultate. Međutim, srednjoročno, upliv trećih aktera je do sada uvek bio neuspešan i brzo bi se utapao u dominantnu bipolarnu podelu, te je sistem ostajao stabilno dvopartijski. Tome je značajno doprineo i slab uspeh populističke desnice, budući da je dominantni HDZ, zahvaljujući svom nacionalističkom nasleđu, uspešno pokrivao i taj deo ideološkog spektra, zauzimajući paralelno pozicije etablirane stranke desnog centra i populističko-nacionalističkog pokreta, tako predupređujući razvoj održive antielitističke opcije. Predsednički izbori 2019/2020. godine signalizirali su promenu: po prvi put desni izazivač (u ovom slučaju nezavisni kandidat Miroslav Škoro) uspeva da osvoji preko dvadeset procenata glasova, te efektivno podeli glasove desnice i izazove disrupciju u do tada relativno stabilnom dualnom takmičenju. Škoro je rezultat gradio kako na dugotrajnoj potrazi dela hrvatskih glasača za trećom opcijom, tako i na nizu manjih nacionalističkih i populističkih stranaka i pokreta prisutnih u hrvatskoj politici poslednjih godina. Uspeh na predsedničkim izborima i posebno reakcija njegovih birača, koji se po svoj prilici nisu utopili u bipartijsku podelu u drugom krugu izbora, signalizira promenu dinamike čitavog partijskog sistema, moguće već na parlamentarnim izborima koji će biti održani u julu 2020. godine. |
| format | Article |
| id | doaj-art-2df54807cd8e4ff6ac87b8ef6ccff88c |
| institution | Kabale University |
| issn | 0354-5989 |
| language | deu |
| publishDate | 2020-08-01 |
| publisher | Institute for Political Studies, Belgrade |
| record_format | Article |
| series | Srpska Politička Misao |
| spelling | doaj-art-2df54807cd8e4ff6ac87b8ef6ccff88c2025-02-02T08:25:38ZdeuInstitute for Political Studies, BelgradeSrpska Politička Misao0354-59892020-08-01682/202018320410.22182/spm.6822020.8IZBORI U HRVATSKOJ 2020: KRAJ DVOPARTIZMA?Dejan BursacOd 2000. godine, dva velika politička bloka dominiraju partijskim sistemom Hrvatske: konzervativni, okupljen oko Hrvatske demokratske zajednice, odnosno levo-liberalni, okupljen oko Socijaldemokratske partije. Dinamika odnosa ove dve grupacije ukazuje na to da se osnovni politički rascep nalazi na liniji podele levice i desnice. Treće opcije su s vremena na vreme uspevale da na kratak rok predstave izazov bipartizmu i ostvare relativno dobre izborne rezultate. Međutim, srednjoročno, upliv trećih aktera je do sada uvek bio neuspešan i brzo bi se utapao u dominantnu bipolarnu podelu, te je sistem ostajao stabilno dvopartijski. Tome je značajno doprineo i slab uspeh populističke desnice, budući da je dominantni HDZ, zahvaljujući svom nacionalističkom nasleđu, uspešno pokrivao i taj deo ideološkog spektra, zauzimajući paralelno pozicije etablirane stranke desnog centra i populističko-nacionalističkog pokreta, tako predupređujući razvoj održive antielitističke opcije. Predsednički izbori 2019/2020. godine signalizirali su promenu: po prvi put desni izazivač (u ovom slučaju nezavisni kandidat Miroslav Škoro) uspeva da osvoji preko dvadeset procenata glasova, te efektivno podeli glasove desnice i izazove disrupciju u do tada relativno stabilnom dualnom takmičenju. Škoro je rezultat gradio kako na dugotrajnoj potrazi dela hrvatskih glasača za trećom opcijom, tako i na nizu manjih nacionalističkih i populističkih stranaka i pokreta prisutnih u hrvatskoj politici poslednjih godina. Uspeh na predsedničkim izborima i posebno reakcija njegovih birača, koji se po svoj prilici nisu utopili u bipartijsku podelu u drugom krugu izbora, signalizira promenu dinamike čitavog partijskog sistema, moguće već na parlamentarnim izborima koji će biti održani u julu 2020. godine.http://dx.doi.org/10.22182/spm.6822020.8 |
| spellingShingle | Dejan Bursac IZBORI U HRVATSKOJ 2020: KRAJ DVOPARTIZMA? Srpska Politička Misao |
| title | IZBORI U HRVATSKOJ 2020: KRAJ DVOPARTIZMA? |
| title_full | IZBORI U HRVATSKOJ 2020: KRAJ DVOPARTIZMA? |
| title_fullStr | IZBORI U HRVATSKOJ 2020: KRAJ DVOPARTIZMA? |
| title_full_unstemmed | IZBORI U HRVATSKOJ 2020: KRAJ DVOPARTIZMA? |
| title_short | IZBORI U HRVATSKOJ 2020: KRAJ DVOPARTIZMA? |
| title_sort | izbori u hrvatskoj 2020 kraj dvopartizma |
| url | http://dx.doi.org/10.22182/spm.6822020.8 |
| work_keys_str_mv | AT dejanbursac izboriuhrvatskoj2020krajdvopartizma |