Ukamienowanie i rozszarpanie w polskiej wczesnośredniowiecznej praktyce karnej

Najwyższą karą stosowaną w średniowieczu w Polsce była kara śmierci. Ze względu na stopień skomplikowania oraz rodzaj przynoszonych cierpień rozróżniano kary śmierci zwykłe i kwalifikowane. Do grupy pierwszej zaliczano ścięcie i powieszenie, a do drugiej - kamienowanie, ćwiartowanie żywcem, palenie...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Paweł Gołdyn
Format: Article
Language:deu
Published: Adam Mickiewicz University 2006-12-01
Series:Czasopismo Prawno-Historyczne
Subjects:
Online Access:https://pressto.amu.edu.pl/index.php/cph/article/view/41328
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Najwyższą karą stosowaną w średniowieczu w Polsce była kara śmierci. Ze względu na stopień skomplikowania oraz rodzaj przynoszonych cierpień rozróżniano kary śmierci zwykłe i kwalifikowane. Do grupy pierwszej zaliczano ścięcie i powieszenie, a do drugiej - kamienowanie, ćwiartowanie żywcem, palenie na stosie, głodzenie, łamanie kołem, topienie. Katalog ten, sporządzony przez Henryka Grajewskiego dla okresu do połowy XIV w., uzupełnić można o następujące kary śmierci, wykonywane ówcześnie lub później, ale jeszcze przed końcem XV w.: pogrzebanie żywcem, wbicie na pal, wypuszczenie wnętrzności, obicie kijami i ukrzyżowanie, a także rozszarpanie, o którym poniżej.
ISSN:0070-2471
2720-2186