Wnętrze średniowiecznego klasztoru jako przestrzeń mrocznych tajemnic
W przypadku klasztoru metafora „wnętrza” jako świata jest szczególnie uzasadniona. Jeśli zewnętrze i wnętrze tworzą „dialektykę rozdarcia” (jak to ujmował Gaston Bachelard), to mikrokosmos klasztoru – wnętrze praktycznie pozbawione zewnętrza – w pewnych przypadkach może stać się pułapką i sceną tra...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2012-09-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2832 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | W przypadku klasztoru metafora „wnętrza” jako świata jest szczególnie uzasadniona. Jeśli zewnętrze i wnętrze tworzą „dialektykę rozdarcia” (jak to ujmował Gaston Bachelard), to mikrokosmos klasztoru – wnętrze praktycznie pozbawione zewnętrza – w pewnych przypadkach może stać się pułapką i sceną transgresji. Dla potwierdzenia tego faktu zostały przywołane trzy „odsłony” klasztornych wnętrz. Pierwszą stanowi cykl filmów poświęconych osobie św. Franciszka z Asyżu oraz historia uwięzienia w klasztorze w Toledo św. Jana od Krzyża. Wiąże je fakt, że obaj (choć w innym czasie) byli inicjatorami odnowy w łonie Kościoła czy zakonu, jak również to, że klasztor nabiera w nich znaczenia negatywnego horyzontu odniesienia. Drugą odsłonę stanowią filmy (wprowadzające mikrokosmos klasztoru dominikańskiego i wątek inkwizycji) demaskujące połączenie religijnego fanatyzmu i okrucieństwa czynionego w imię wiary. To filmy, w których klasztorne pomieszczenia przekształcają się w sale tortur. W trzeciej odsłonie, na przykładzie benedyktyńskiego opactwa – idealnego opactwa XIV wieku (z Imienia Róży) – zilustrowane zostało średniowieczne uniwersum, w którym odbijają się wszystkie kontrowersje religijne epoki.
|
|---|---|
| ISSN: | 0452-9502 2719-2725 |