Własność w doktrynie francuskich kontrrewolucjonistów
Problem własności nie zajmuje pierwszoplanowego miejsca w myśli politycznej przeciwników Rewolucji Francuskiej - przynajmniej w pierwszej fazie ich intelektualnej aktywności, tj. w okresie trwania samej rewolucji. Nie był on także przez nich rozważany jako zagadnienie tylko ekonomiczne. Przyczyna t...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | deu |
| Published: |
Adam Mickiewicz University
2004-06-01
|
| Series: | Czasopismo Prawno-Historyczne |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://pressto.amu.edu.pl/index.php/cph/article/view/41460 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Problem własności nie zajmuje pierwszoplanowego miejsca w myśli politycznej przeciwników Rewolucji Francuskiej - przynajmniej w pierwszej fazie ich intelektualnej aktywności, tj. w okresie trwania samej rewolucji. Nie był on także przez nich rozważany jako zagadnienie tylko ekonomiczne. Przyczyna tej marginalnej początkowo roli problematyki własności leży także po stronie samej rewolucji. O rewolucji 1789 r. nie sposób powiedzieć, by miała ona charakter fundamentalnie wrogi własności prywatnej; przeciwnie -była ona rewolucją „burżuazyjną” i liberalną. W Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela z 26 VIII 1789 roku własność znajduje się pośród przyrodzonych i nieulegających przedawnieniu praw człowieka (art. II) i jest prawem nietykalnym i świętym (art. XVII). Mocne gwarancje ustawowe dla nieograniczoności własności dawał też Kodeks Cywilny Napoleona z 21 III 1804, który własność definiował jako prawo używania i rozporządzania rzeczami w sposobie najrozciąglejszym, byleby ich na to nie używać, cokolwiek zabronione jest prawami albo urządzeniami (art. 544).
|
|---|---|
| ISSN: | 0070-2471 2720-2186 |