اثر پرایمینگ بر ویژگی‌های فیزیولوژیک و عملکرد ارقام مختلف کنجد تحت تنش خشکی

سابقه و هدف: کنجد از جمله مهمترین دانه‌های روغنی می‌باشد که حاوی منابع غنی از روغن، پروتئین، فسفر و کلسیم است. تنش کم آبی از جمله بارزترین عومل محیطی کاهش رشد و عملکرد کنجد در مناطق خشک و نیمه خشک به شمار می‌رود.. با توجه به اهمیت بالای اقتصادی کنجد از یک طرف، ارزانی و کارایی بالای پیش‌تیمار در تعدی...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: ضرغام حیدریه, عبدالرضا جعفری, حمیدرضا ابراهیمی, برمک جعفری حقیقی, حمیدرضا میری
Format: Article
Language:fas
Published: Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources 2022-09-01
Series:Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī
Subjects:
Online Access:https://jopp.gau.ac.ir/article_6210_1fb8a03c0c408a6775f93c7e3f73ef45.pdf
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:سابقه و هدف: کنجد از جمله مهمترین دانه‌های روغنی می‌باشد که حاوی منابع غنی از روغن، پروتئین، فسفر و کلسیم است. تنش کم آبی از جمله بارزترین عومل محیطی کاهش رشد و عملکرد کنجد در مناطق خشک و نیمه خشک به شمار می‌رود.. با توجه به اهمیت بالای اقتصادی کنجد از یک طرف، ارزانی و کارایی بالای پیش‌تیمار در تعدیل اثرات مخرب تنش خشکی از طرف دیگر، پژوهش در این زمینه اهمیت خاصی دارد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تنش خشکی و روش‌های مختلف پیش‌تیمار بذر بر عملکرد، اجزای عملکرد و ویژگی‌های فیزیولوژیک سه رقم مختلف کنجد انجام گرفت.مواد و روش‌ها: آزمایش به مدت دو سال و به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با ۳ تکرار در مزرعه مرکز تحقیقات استان بوشهر، انجام شد. فاکتور اصلی شامل تنش خشکی در سه سطح شامل آبیاری پس از تخلیه ۴۵% ظرفیت زراعی (شاهد یا بدون تنش)، آبیاری پس از تخلیه ۶۵% ظرفیت زراعی (تنش ملایم) و آبیاری پس از تخلیه ۸۵% ظرفیت زراعی (تنش شدید)، ۵ سطح پیش تیمار شامل شاهد (فاقد پیش‌تیمار)، پیش‌تیمار با آب، سولفات روی، سولفات پتاسیم و اسید سالیسیلیک و سه رقم کنجد (اولتان، داراب 14 و کرج) مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای متعدد عملکردی و فیزیولوژیکی نظیر میزان کلروفیل، قند محلول، فعالیت برخی آنزیم‌های آنتی اکسیدانت و غیره مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: با توجه به نتایج، با افزایش سطح تنش، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، عملکرد دانه، تعداد کپسول در گیاه، کلروفیل کل، شاخص سطح برگ، محتوی نسبی آب روند نزولی داشت و میزان پرولین و قند محلول روند صعودی نشان داد. علاوه بر این مشخص شد که پیش‌تیمار تاثیر معنی‌داری بر صفات عملکردی و فیزیولوژیکی کنجد داشت. بیشترین میزان عملکرد (۱۱۵۳ کیلوگرم در هکتار)، شاخص برداشت (۷/۲۵) و وزن هزار دانه (۶۶/۲ گرم) در شرایط پیش‌تیمار با اسید سالیسیلیک مشاهده شد در حالی که کمترین مقدار در تیمار شاهد (فاقد پرایمینگ) به ترتیب با عملکرد (۹۶۸ کیلوگرم در هکتار)، شاخص برداشت (۸/۲۳) و وزن هزار دانه (۵۱/۲ گرم) گزارش شد. همچنین رقم کرج و اولتان به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد دانه 1269 و 889 کیلوگرم در هکتار را نشان دادند. در حالی که بیشترین میزان پرولین در رقم کرج (۲۹/۱ میلی گرم بر گرم وزن تر)، کمترین مقدار پرولین در رقم اولتان (۱۷/۱میلی گرم بر گرم وزن تر) مشاهده شد. رقم اولتان بیشترین میزان قند محلول (۰۳/۱میلی گرم بر گرم وزن تر) ، را نشان داد در حالی که کمترین میزان قند محلول، در رقم کرج (۹۷/۰ میلی گرم بر گرم وزن تر) گزارش شد. همچنین بیشترین و کمترین میزان محتوی نسبی آب و کلروفیل کل، به ترتیب در ارقام کرج و اولتان دیده شد. علاوه بر این ارقام آزمایشی واکنش‌های متفاوتی در برابر ویژگی‌های فیزیولوژیکی نشان دادند. در اکثر صفات عملکردی رقم کرج و اولتان به ترتیب بیشترین و کمترین میزان را نشان دادند.نتیجه‌گیری: تنش خشکی باعث کاهش عملکرد کنجد در همه ارقام شد اما واکنش‌ ارقام مختلف کنجد به تنش خشکی یکسان نبود. تاثیرات مطلوب پرایمینگ بذور با اسید سالیسیلیک، سولفات روی و سولفات پتاسیم، از طریق حفظ میزان کلروفیل و نهایتا کمک به فرایند فتوسنتز شدند، قابل ذکر بود. رقم کرج رقم مقاوم تری نسبت به تنش خشکی در پژوهش حاضر نشان داد. با توجه به نقش اسید سالیسیلیک و روی در فتوسنتز، سنتز اسمولیت‌ها در تعدیل اثرات مخرب تنش خشکی و از طرفی تاثیر مطلوب پیش‌تیمار بر رشد و عملکرد کنجد توصیه می‌شود پرایمینگ با اسید سالیسیلیک، سولفات روی و پتاسیم جهت افزایش عملکرد در مناطقی که با تنش خشکی مواجه هستند، استفاده شود.
ISSN:2322-2050
2322-2778