„LAŽNE VESTI” ILI DEZINFORMACIJE: (SAMO)REGULATORNI OKVIR I IZAZOVI U PRAKSI
„Lažne vesti”, ili ispravnije – dezinformacije i kao fenomen i kao termini jesu u hiperinflaciji. Ni u praksi, ni u medijskoj teoriji, a ni u medijskom pravu ne postoji jasan konsenzus šta sve spada pod „lažne vesti”, odnosno koji je to „neprijatelj borbe”. U međuvremenu, „lažne vesti”, naročito dez...
Saved in:
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | deu |
| Published: |
Institute for Political Studies, Belgrade
2020-04-01
|
| Series: | Srpska Politička Misao |
| Online Access: | http://dx.doi.org/10.22182/spm.6712020.8 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| _version_ | 1832572319873105920 |
|---|---|
| author | Jelena Surculija Milojevic Milica Kulic |
| author_facet | Jelena Surculija Milojevic Milica Kulic |
| author_sort | Jelena Surculija Milojevic |
| collection | DOAJ |
| description | „Lažne vesti”, ili ispravnije – dezinformacije i kao fenomen i kao termini jesu u hiperinflaciji. Ni u praksi, ni u medijskoj teoriji, a ni u medijskom pravu ne postoji jasan konsenzus šta sve spada pod „lažne vesti”, odnosno koji je to „neprijatelj borbe”. U međuvremenu, „lažne vesti”, naročito dezinformacije na internetu, počele su da odlučuju o onima koji odlučuju, da utiču na izborne odluke i kreiraju društvenu i političku stvarnost. Za diseminaciju „lažnih vesti” optužuju se institucionalni izvori, politički lideri i mediji, međutim, one svoje mesto pronalaze i na društvenim mrežama gde se nemerljivom brzinom šire. Istraživanje Oksford internet instituta pokazuje da je, tokom mid-term izbora u SAD-u u novembru 2018. godine, broj linkova ka „lažnim vestima” prvi put premašio broj linkova ka profesionalnim medijima.
Ovaj rad teži da doprinese postojećoj debati o pokušaju jasnog definisanja pojma dezinformacija, posmatrajući ga kako sa stanovišta medijske teorije, tako i sa stanovišta medijske etike, medijskog prava i internet prava. Rad analizira postojeće pojmovno određivanje pojma dezinformacija od strane međunarodnih organizacija, kao i često nepostojanje jasnog određenja prema ovom pojmu od strane pojedinačnih država. Predmet analize su i dometi samoregulacije, kroz samoregulatorne mehanizme strukovnih, pre svega novinarskih udruženja, ali i takozvane „pseudoregulacije” u kojoj kompanije koje posluju nadnacionalno, kao što su Fejsbuk (Facebook), Gugl (Google), Tviter (Twitter), Mozila (Mozzila), počinju same sebe da regulišu. |
| format | Article |
| id | doaj-art-0adb4f5f0e394ec385cc57f2fd4b2d50 |
| institution | Kabale University |
| issn | 0354-5989 |
| language | deu |
| publishDate | 2020-04-01 |
| publisher | Institute for Political Studies, Belgrade |
| record_format | Article |
| series | Srpska Politička Misao |
| spelling | doaj-art-0adb4f5f0e394ec385cc57f2fd4b2d502025-02-02T10:41:14ZdeuInstitute for Political Studies, BelgradeSrpska Politička Misao0354-59892020-04-01671/202017720410.22182/spm.6712020.8„LAŽNE VESTI” ILI DEZINFORMACIJE: (SAMO)REGULATORNI OKVIR I IZAZOVI U PRAKSIJelena Surculija MilojevicMilica Kulic„Lažne vesti”, ili ispravnije – dezinformacije i kao fenomen i kao termini jesu u hiperinflaciji. Ni u praksi, ni u medijskoj teoriji, a ni u medijskom pravu ne postoji jasan konsenzus šta sve spada pod „lažne vesti”, odnosno koji je to „neprijatelj borbe”. U međuvremenu, „lažne vesti”, naročito dezinformacije na internetu, počele su da odlučuju o onima koji odlučuju, da utiču na izborne odluke i kreiraju društvenu i političku stvarnost. Za diseminaciju „lažnih vesti” optužuju se institucionalni izvori, politički lideri i mediji, međutim, one svoje mesto pronalaze i na društvenim mrežama gde se nemerljivom brzinom šire. Istraživanje Oksford internet instituta pokazuje da je, tokom mid-term izbora u SAD-u u novembru 2018. godine, broj linkova ka „lažnim vestima” prvi put premašio broj linkova ka profesionalnim medijima. Ovaj rad teži da doprinese postojećoj debati o pokušaju jasnog definisanja pojma dezinformacija, posmatrajući ga kako sa stanovišta medijske teorije, tako i sa stanovišta medijske etike, medijskog prava i internet prava. Rad analizira postojeće pojmovno određivanje pojma dezinformacija od strane međunarodnih organizacija, kao i često nepostojanje jasnog određenja prema ovom pojmu od strane pojedinačnih država. Predmet analize su i dometi samoregulacije, kroz samoregulatorne mehanizme strukovnih, pre svega novinarskih udruženja, ali i takozvane „pseudoregulacije” u kojoj kompanije koje posluju nadnacionalno, kao što su Fejsbuk (Facebook), Gugl (Google), Tviter (Twitter), Mozila (Mozzila), počinju same sebe da regulišu.http://dx.doi.org/10.22182/spm.6712020.8 |
| spellingShingle | Jelena Surculija Milojevic Milica Kulic „LAŽNE VESTI” ILI DEZINFORMACIJE: (SAMO)REGULATORNI OKVIR I IZAZOVI U PRAKSI Srpska Politička Misao |
| title | „LAŽNE VESTI” ILI DEZINFORMACIJE: (SAMO)REGULATORNI OKVIR I IZAZOVI U PRAKSI |
| title_full | „LAŽNE VESTI” ILI DEZINFORMACIJE: (SAMO)REGULATORNI OKVIR I IZAZOVI U PRAKSI |
| title_fullStr | „LAŽNE VESTI” ILI DEZINFORMACIJE: (SAMO)REGULATORNI OKVIR I IZAZOVI U PRAKSI |
| title_full_unstemmed | „LAŽNE VESTI” ILI DEZINFORMACIJE: (SAMO)REGULATORNI OKVIR I IZAZOVI U PRAKSI |
| title_short | „LAŽNE VESTI” ILI DEZINFORMACIJE: (SAMO)REGULATORNI OKVIR I IZAZOVI U PRAKSI |
| title_sort | lazne vesti ili dezinformacije samo regulatorni okvir i izazovi u praksi |
| url | http://dx.doi.org/10.22182/spm.6712020.8 |
| work_keys_str_mv | AT jelenasurculijamilojevic laznevestiilidezinformacijesamoregulatorniokviriizazoviupraksi AT milicakulic laznevestiilidezinformacijesamoregulatorniokviriizazoviupraksi |