Kino odwróconego czasu
Mało opisanym fenomenem kina jest nurt, który można by umownie nazwać "kinem odwróconego czasu". Odwracanie (detournement) dzieł sztuki, w tym także filmów, praktykowali już w pierwszych latach po II wojnie światowej letryści. Zaopatrywali oni m.in. filmy z gatunku kung-fu w nowe, rewoluc...
Saved in:
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2009-06-01
|
Series: | Kwartalnik Filmowy |
Subjects: | |
Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3146 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
_version_ | 1832086616292720640 |
---|---|
author | Marcin Giżycki |
author_facet | Marcin Giżycki |
author_sort | Marcin Giżycki |
collection | DOAJ |
description |
Mało opisanym fenomenem kina jest nurt, który można by umownie nazwać "kinem odwróconego czasu". Odwracanie (detournement) dzieł sztuki, w tym także filmów, praktykowali już w pierwszych latach po II wojnie światowej letryści. Zaopatrywali oni m.in. filmy z gatunku kung-fu w nowe, rewolucyjne dialogi. Dobrym przykładem kina odwróconego czasu może być kreskówka Lorelei Pepi Happy & Gay (2009), utrzymana w stylu wczesnych dźwiękowych filmów animowanych, ale za bohaterów mająca gejów i lesbijki. W interesujący sposób odwracania konwencje starych filmów Guy Maddin, m.in. w takich filmach, jak The Saddest Music In the World czy Cowards Bend the Knee (oba z 2003), w których miesza style i gatunki, wprowadzając w nie zakazane niegdyś treści i motywy. Odwracanie czasu w kinie uprawiają też niektórzy twórcy związani z ruchem found footage. Na szczególną uwagę zasługuje zwłaszcza twórczość Martina Arnolda, który rozkłada hollywoodzkie filmy na pojedyncze klatki, by znaleźć w nich ukryte treści.
|
format | Article |
id | doaj-art-0633ba67720c4bfbaad855aca46bcacc |
institution | Kabale University |
issn | 0452-9502 2719-2725 |
language | English |
publishDate | 2009-06-01 |
publisher | Institute of Art of the Polish Academy of Sciences |
record_format | Article |
series | Kwartalnik Filmowy |
spelling | doaj-art-0633ba67720c4bfbaad855aca46bcacc2025-02-06T10:31:58ZengInstitute of Art of the Polish Academy of SciencesKwartalnik Filmowy0452-95022719-27252009-06-016610.36744/kf.3146Kino odwróconego czasuMarcin Giżycki0Rhode Island School of Design Mało opisanym fenomenem kina jest nurt, który można by umownie nazwać "kinem odwróconego czasu". Odwracanie (detournement) dzieł sztuki, w tym także filmów, praktykowali już w pierwszych latach po II wojnie światowej letryści. Zaopatrywali oni m.in. filmy z gatunku kung-fu w nowe, rewolucyjne dialogi. Dobrym przykładem kina odwróconego czasu może być kreskówka Lorelei Pepi Happy & Gay (2009), utrzymana w stylu wczesnych dźwiękowych filmów animowanych, ale za bohaterów mająca gejów i lesbijki. W interesujący sposób odwracania konwencje starych filmów Guy Maddin, m.in. w takich filmach, jak The Saddest Music In the World czy Cowards Bend the Knee (oba z 2003), w których miesza style i gatunki, wprowadzając w nie zakazane niegdyś treści i motywy. Odwracanie czasu w kinie uprawiają też niektórzy twórcy związani z ruchem found footage. Na szczególną uwagę zasługuje zwłaszcza twórczość Martina Arnolda, który rozkłada hollywoodzkie filmy na pojedyncze klatki, by znaleźć w nich ukryte treści. https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3146Lorelei PepiGuy MaddinMartin Arnold |
spellingShingle | Marcin Giżycki Kino odwróconego czasu Kwartalnik Filmowy Lorelei Pepi Guy Maddin Martin Arnold |
title | Kino odwróconego czasu |
title_full | Kino odwróconego czasu |
title_fullStr | Kino odwróconego czasu |
title_full_unstemmed | Kino odwróconego czasu |
title_short | Kino odwróconego czasu |
title_sort | kino odwroconego czasu |
topic | Lorelei Pepi Guy Maddin Martin Arnold |
url | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3146 |
work_keys_str_mv | AT marcingizycki kinoodwroconegoczasu |