Kilka uwag o przestrzeni w filmie japońskim
Artykuł mówi o odmiennym od klasycznych wzorców obowiązujących w filmie fabularnym sposobie organizacji przestrzeni ekranowej w filmie japońskim, wynikającym z różnic kulturowych w postrzeganiu przestrzeni. Wielopoziomowe różnice między sztuką japońską i europejską (m.in. w sposobie postrzegania pr...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2009-03-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3180 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Artykuł mówi o odmiennym od klasycznych wzorców obowiązujących w filmie fabularnym sposobie organizacji przestrzeni ekranowej w filmie japońskim, wynikającym z różnic kulturowych w postrzeganiu przestrzeni. Wielopoziomowe różnice między sztuką japońską i europejską (m.in. w sposobie postrzegania przedmiotów, roli perspektywy, stosunku głębi do powierzchni, zależności między obrzeżami a centrum) znajdują odzwierciedlenie w konstrukcji obrazu filmowego. Autor zwraca uwagę na kilka kwestii zasadniczych dla zrozumienia konstrukcji obrazu w kinematografii japońskiej, której najwybitniejsi przedstawiciele – Kenji Mizoguchi, Yasujiro Ozu i Akira Kurosawa – poszukiwali własnych zasad budowania przestrzeni wizualnej i posługiwali się systemem perspektywicznym wykorzystywanym w tradycyjnym malarstwie. Na konkretnych przykładach z ich twórczości Loska analizuje odejście od klasycznego paradygmatu w sposobie przedstawiania oraz wytworzenie układów przestrzennych nie podporządkowanych przyczynowo-skutkowemu łańcuchowi zdarzeń.
|
|---|---|
| ISSN: | 0452-9502 2719-2725 |