To jest prawdziwa opowieść. O Andrei Dunbar, Lorraine Dunbar i „The Arbor” Clio Barnard
Andrea Dunbar miała 15 lat, kiedy zaczęła pisać swoją pierwszą sztukę – The Arbor. Umiejscowiony w Bradford, w osławionej dzielnicy Buttershaw Estate i na najgorszej z jej ulic, Brafferton Arbor, dramat ten opowiada historię nastolatki, która zachodzi w ciążę ze swoim pakistańskim chłopakiem i musi...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2011-03-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2990 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| _version_ | 1832574271716589568 |
|---|---|
| author | Karolina Kosińska |
| author_facet | Karolina Kosińska |
| author_sort | Karolina Kosińska |
| collection | DOAJ |
| description |
Andrea Dunbar miała 15 lat, kiedy zaczęła pisać swoją pierwszą sztukę – The Arbor. Umiejscowiony w Bradford, w osławionej dzielnicy Buttershaw Estate i na najgorszej z jej ulic, Brafferton Arbor, dramat ten opowiada historię nastolatki, która zachodzi w ciążę ze swoim pakistańskim chłopakiem i musi skonfrontować ten fakt z rodziną, szczególnie ze swym ojcem, brutalnym alkoholikiem. W 1980 r. sztukę Dunbar wystawił londyński Royal Court Theatre. Dziesięć lat później Andrea Dunbar umarła, mając zaledwie 29 lat. Pozostawiła trzy sztuki i troje dzieci, każde z innego ojca. Nazwana przez Shelagh Delaney „geniuszem ze slumsów”, Andrea nigdy nie opuściła Buttershaw. W 2010 r. Clio Barnard zrealizowała o dramatopisarce film, niezwykły dokument wykorzystujący szczególną technikę: zamiast autentycznych postaci Barnard pokazała aktorów synchronizujących swą grę i ruch warg z dokumentalnymi wypowiedziami nagranymi podczas wywiadów. Użyła także materiałów archiwalnych i nagrań scen ze sztuki The Arbor wystawionej na placyku przy Brafferton Arbor. Historia Dunbar opowiedziana przez reżyserkę stopniowo przemienia się w opowieść o Lorraine, córce Andrei. Tragiczna autobiografia Lorraine zdaje się bezpośrednią konsekwencją biografii jej matki. Barnard, zacierając granice między dokumentem a fikcją, a także między autobiografią i biografią, pozwala widzowi zastanowić się nad statusem prawdy w kinie.
|
| format | Article |
| id | doaj-art-023281a3fdb8443f9baefdf54e1b5501 |
| institution | Kabale University |
| issn | 0452-9502 2719-2725 |
| language | English |
| publishDate | 2011-03-01 |
| publisher | Institute of Art of the Polish Academy of Sciences |
| record_format | Article |
| series | Kwartalnik Filmowy |
| spelling | doaj-art-023281a3fdb8443f9baefdf54e1b55012025-02-01T23:30:15ZengInstitute of Art of the Polish Academy of SciencesKwartalnik Filmowy0452-95022719-27252011-03-017310.36744/kf.2990To jest prawdziwa opowieść. O Andrei Dunbar, Lorraine Dunbar i „The Arbor” Clio BarnardKarolina Kosińska0Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Andrea Dunbar miała 15 lat, kiedy zaczęła pisać swoją pierwszą sztukę – The Arbor. Umiejscowiony w Bradford, w osławionej dzielnicy Buttershaw Estate i na najgorszej z jej ulic, Brafferton Arbor, dramat ten opowiada historię nastolatki, która zachodzi w ciążę ze swoim pakistańskim chłopakiem i musi skonfrontować ten fakt z rodziną, szczególnie ze swym ojcem, brutalnym alkoholikiem. W 1980 r. sztukę Dunbar wystawił londyński Royal Court Theatre. Dziesięć lat później Andrea Dunbar umarła, mając zaledwie 29 lat. Pozostawiła trzy sztuki i troje dzieci, każde z innego ojca. Nazwana przez Shelagh Delaney „geniuszem ze slumsów”, Andrea nigdy nie opuściła Buttershaw. W 2010 r. Clio Barnard zrealizowała o dramatopisarce film, niezwykły dokument wykorzystujący szczególną technikę: zamiast autentycznych postaci Barnard pokazała aktorów synchronizujących swą grę i ruch warg z dokumentalnymi wypowiedziami nagranymi podczas wywiadów. Użyła także materiałów archiwalnych i nagrań scen ze sztuki The Arbor wystawionej na placyku przy Brafferton Arbor. Historia Dunbar opowiedziana przez reżyserkę stopniowo przemienia się w opowieść o Lorraine, córce Andrei. Tragiczna autobiografia Lorraine zdaje się bezpośrednią konsekwencją biografii jej matki. Barnard, zacierając granice między dokumentem a fikcją, a także między autobiografią i biografią, pozwala widzowi zastanowić się nad statusem prawdy w kinie. https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2990Andrea DunbarLorraine DunbarClio Barnard |
| spellingShingle | Karolina Kosińska To jest prawdziwa opowieść. O Andrei Dunbar, Lorraine Dunbar i „The Arbor” Clio Barnard Kwartalnik Filmowy Andrea Dunbar Lorraine Dunbar Clio Barnard |
| title | To jest prawdziwa opowieść. O Andrei Dunbar, Lorraine Dunbar i „The Arbor” Clio Barnard |
| title_full | To jest prawdziwa opowieść. O Andrei Dunbar, Lorraine Dunbar i „The Arbor” Clio Barnard |
| title_fullStr | To jest prawdziwa opowieść. O Andrei Dunbar, Lorraine Dunbar i „The Arbor” Clio Barnard |
| title_full_unstemmed | To jest prawdziwa opowieść. O Andrei Dunbar, Lorraine Dunbar i „The Arbor” Clio Barnard |
| title_short | To jest prawdziwa opowieść. O Andrei Dunbar, Lorraine Dunbar i „The Arbor” Clio Barnard |
| title_sort | to jest prawdziwa opowiesc o andrei dunbar lorraine dunbar i the arbor clio barnard |
| topic | Andrea Dunbar Lorraine Dunbar Clio Barnard |
| url | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2990 |
| work_keys_str_mv | AT karolinakosinska tojestprawdziwaopowiescoandreidunbarlorrainedunbarithearborcliobarnard |