To jest prawdziwa opowieść. O Andrei Dunbar, Lorraine Dunbar i „The Arbor” Clio Barnard

Andrea Dunbar miała 15 lat, kiedy zaczęła pisać swoją pierwszą sztukę – The Arbor. Umiejscowiony w Bradford, w osławionej dzielnicy Buttershaw Estate i na najgorszej z jej ulic, Brafferton Arbor, dramat ten opowiada historię nastolatki, która zachodzi w ciążę ze swoim pakistańskim chłopakiem i musi...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Karolina Kosińska
Format: Article
Language:English
Published: Institute of Art of the Polish Academy of Sciences 2011-03-01
Series:Kwartalnik Filmowy
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2990
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Andrea Dunbar miała 15 lat, kiedy zaczęła pisać swoją pierwszą sztukę – The Arbor. Umiejscowiony w Bradford, w osławionej dzielnicy Buttershaw Estate i na najgorszej z jej ulic, Brafferton Arbor, dramat ten opowiada historię nastolatki, która zachodzi w ciążę ze swoim pakistańskim chłopakiem i musi skonfrontować ten fakt z rodziną, szczególnie ze swym ojcem, brutalnym alkoholikiem. W 1980 r. sztukę Dunbar wystawił londyński Royal Court Theatre. Dziesięć lat później Andrea Dunbar umarła, mając zaledwie 29 lat. Pozostawiła trzy sztuki i troje dzieci, każde z innego ojca. Nazwana przez Shelagh Delaney „geniuszem ze slumsów”, Andrea nigdy nie opuściła Buttershaw. W 2010 r. Clio Barnard zrealizowała o dramatopisarce film, niezwykły dokument wykorzystujący szczególną technikę: zamiast autentycznych postaci Barnard pokazała aktorów synchronizujących swą grę i ruch warg z dokumentalnymi wypowiedziami nagranymi podczas wywiadów. Użyła także materiałów archiwalnych i nagrań scen ze sztuki The Arbor wystawionej na placyku przy Brafferton Arbor. Historia Dunbar opowiedziana przez reżyserkę stopniowo przemienia się w opowieść o Lorraine, córce Andrei. Tragiczna autobiografia Lorraine zdaje się bezpośrednią konsekwencją biografii jej matki. Barnard, zacierając granice między dokumentem a fikcją, a także między autobiografią i biografią, pozwala widzowi zastanowić się nad statusem prawdy w kinie.
ISSN:0452-9502
2719-2725